(ดราม่า) เคยมั้ยรักที่ไม่เคยมีเวลา รักที่ไม่เคยใส่ใจ รักที่เหมือนไม่มีตัวตน

สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยนะค่ะ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ^^

เริ่มเรื่องเลยน่ะค่ะ เรามีแฟนค่ะ เราคบกันได้ก็ไม่ได้ถือว่านานมาก ตอนนี้ประมาณ 1 ปี 7 เดือนค่ะ แฟนเราเป็นคนที่ไม่เคยสนใจอะไรเลยค่ะ เค้าไม่เคยมีเวลาให้เราเลย เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะค่ะ ตอนนี้เราเรียนมหาลัยค่ะ เราอยู่หอ ส่วนเค้าก็อยู่บ้านค่ะ ครอบครัวเค้าไม่ค่อยจะชอบเราสักเท่าไร เค้าหาว่าเราไปทำให้ลูกเค้าไม่สนใจในการเรียน ทั้งๆที่จริงแล้ว ตัวเค้าเลือกเองที่จะเล่นเกมส์ไม่ยอมอ่านหนังสือ เราเตือนเค้าตลอดเลยค่ะ ว่าให้อ่านนะ ให้ทำนะ แต่เค้าไม่ยอมฟังเราเลยค่ะ เราเหนื่อยมากนะค่ะ เค้าไม่เคยจะแก้ตัวให้เราเลยสักครั้งเวลาที่พ่อแม่เค้าว่าเรามาเค้าเอาแต่เงียบ ทุกครั้งเหมือนเราผิดตลอดเลยแหละค่ะ เค้าไม่เคยมีเวลาให้เราเลยวันๆช่วยแต่ที่บ้านทำงานเราเข้าใจนะ แต่นี่แบบเวลาสักนิดก็ไม่มีเลยค่ะ เวลาแค่พาเราไปเดินตลาด ยังไม่มีเลยค่ะวันนึ่งเราเจอกันแค่ไปเรียน 3-4 โมงเค้าก็ต้องรีบกลับบ้าน ไปทำนั่นทำนี่จะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้นะค่ะ หัวอกผู้หญิงก็อยากได้คนที่มีเวลาให้บ้างค่ะ ของขวัญวันเกิด ของขวัญวันวาเลนไทน เชื่อไหมค่ะ เราไม่เคยได้เลยค่ะ จะพาไปเที่ยวสักที่ๆนึ่งก็ต้องระแวงกลัวเจอพ่อกลัวเจอแม่ค่ะ เราเคยแอบไปเที่ยวด้วยกัน คือเรามาติวหนังสือกันเสร็จแล้วเราก็อยากไปไหนมาไหนบ้าง เชื่อไหมค่ะพ่อเค้าเห็นค่ะ เราแค่ไปทานข้าวกับบ้านไปเค้าโดนพาดุพ่าด่า ถึงขนาดบ้านแตกเลยนะค่ะ เราก็ไม่เข้าใจเลยค่ะ เวลาเราทะเลาะกัน เค้าไม่เคยง้อเลยเราเอาแต่ร้องไห้เค้าก็ด่าเรา จนบางทีเราเครียดเราทุบหัวตัวเองต่อหน้าเค้า เค้ายังไม่รู้สึกอะไรสักครั้งเลยค่ะ เราก็เป็นผู้หญิงคนนึ่งนะ ที่อยากให้แฟนพาไปเที่ยว พาไปดูหนังฟังเพลงเหมือนคู่อื่นๆ โทหาเราบ้าง พูดจาดีๆกับเรา เอะอะอะไรก็ด่า ก็ว่า เราเหมือนเป็นของตายเลยค่ะ อยู่อย่างไม่มีเค้าไม่ได้ อยู่คนเดียวไม่ได้เรียกว่าติดเค้ามากเลยค่ะ ซึ่งเค้าไม่ได้คิดอะไรเลย ทุกครั้งเราต้องโทง้อค่ะ ไม่ว่าใครจะผิดจะถูกเราก็ต้องง้อค่ะ ตอนนี้เราหนื่อยมากเลยค่ะไม่รู้จะทำยังไงดี อยากจะตั้งใจเรียนแต่พอมามีปัญหาเราเรียนไม่รู้เรื่องเลยค่ะ ยังมีผู้ชายแบบนี้บนโลกด้วยหรอค่ะ แฟนเราน่ะผักก็ไม่กินค่ะ เผ็ดก็ไม่กิน ของทะเลก็ไม่กินเรียกว่ากินอยากมากค่ะ เราอยู่กันอยากมากเรื่องของกิน เค้าจะกินแต่หมูทอด ข้าวผัด ของเด็กๆประมานนี้ค่ะ เราปวดหัวมากเลย พยายามปรับตัวก็แล้วนะค่ะ เรายอมรับนะบางทีเราก็งี่เง่าเอาแต่ใจค่ะ ยอมเราเลยเราก็ไม่ได้ดีอะไรเลย เค้าชอบให้เราไปไหนมาไหนคนเดียวด้วยค่ะ ขนาดเรานั่งรถมาจากที่ไกลๆมาถึงมอตอนเช้าเค้ายังมารับเราไม่ได้เลย เราต้องนั่งรอค่ะ จนกว่าจะมีรถสองแถวผ่าน เค้าบอกว่าแม่เค้าว่าไปไม่ได้นั่งรอไปไม่ได้หรอ เรานั่งรอสามสี่ชม เลยนะค่ะไม่ใช่แปปๆ เราควรจะปล่อยเค้าไปดีไหมค่ะ เราควรที่จะทำยังไงดี เราหาทางออกไม่ได้เลยค่ะ วันๆเราก็เอาแต่ร้องไห้นึกน้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ เราคงได้แต่เงียบตลอดเลย เราควรจะไปจากเค้าแบบเงียบๆดีไหมค่ะ หรือเราควรจะ คบกันเค้าแบบเจ็บๆแบบนี้ต่อไปดี ขอบคุณนะค่ะที่รับฟัง เรื่องอาจน่าเบื่อสักหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ

ที่มา : pantip.com ( สมาชิกหมายเลข 2369004 )