ผมมีหุ้นก่อตั้งในอเดย์ 21 หุ้น
เมื่อปี43 ผมชอบแนวคิดเรื่องการระดมทุน เพื่อกำเนิดหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาในบรรณพิภพนี้
ผู้ก่อตั้งขอระดมหุ้น 2พันหุ้น หุ้นละ1000บาท
ผมซื้อไป 21หุ้น เพื่อที่จะยิงสลุต ให้หนังสืออะ เดย์ โด่งดัง ขายดี เอาตัวรอด
จนมาถึงวันนี้ อะ เดย์ ขายหุ้นได้ระดับหลักร้อยล้าน ความปรารถนาดีผมต่อความฝันของคนทำหนังสือสำเร็จแล้ว
ยินดีกับผู้ก่อตั้ง อะ เดย์ ด้วยครับ
ต่อมา เขาได้โพสต์อีกครั้ง ระบุว่า ผมมีหุ้นที่ อะ เดย์ 21 หุ้น ตอน 2
......
ปี43 พี่หน่อยไม่สบายหนัก เป็นผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้าย เป็นปีก่อนจะฟอกไต ต้องเตรียมเรื่องค่าใช้จ่ายหลายอย่าง ผมเลยหยุดกิจกรรมเด็กรักป่า ทุ่มเวลารักษาคนป่วยเต็มที่
ผมมาเปิดร้าน เซนเตอร์ถูก เรียนแบบเซ็นเตอร์ฟอยท์ ที่สยามเซนเตอร์กทม. ขายอุปกรณ์เดินป่า เสื้อผ้าเก่า/ใหม่/สินค้ากิ๊ฟซ๊อฟ/ร้านกรอบรูป/สอนศิลปะ/ร้านนวดฝ่าเท้า/ร้านก๋วยเตี๋ยวปลา/และร้านอาหารญี่ปุ่น
ลงทุนกับเพื่อน พ้อง น้อง พี่ หลายคน เผื่อจะได้มีเงินหมุนเวียนจ่ายค่าฟอกเลือดพี่หน่อย
ผมได้รับใบเชิญชวนลงขันซื้อหุ้น จากผู้ก่อตั้ง อะ เดย์ โดยใช้ฐานข้อมูลเก่า ที่ผมเป็นสมาชิกหนังสือ เทรนดี้ แมน หนังสือในเครืออมรินทร์
ผู้ก่อตั้ง อะ เดย์ เคยเป็นบก.เทรนดี้ แมน โดยหวังสร้างหัวหนังสือผู้ชาย คู่กับแพรว แพรวรายสับปดาห์ หนังสือผู้หญิงของอมรินทร์
ผมเป็นสมาชิกอยู่ปีหนึ่ง ก็เลิก และไม่นานเทรนดี้ แมน ก็เลิกเช่นกัน ปกติผมจะสมัครเป็นสมาชิกหนังสือใหม่ที่สนใจเสมอ อยากสนับสนุนคนทำหนังสือ อย่างน้อยปีหนึ่งก็ยังดี
พี่หน่อยเห็นว่า ผู้ก่อตั้ง อะ เดย์ เป็นศิษย์ร่วมสำนัก เลือดสีบลู รูสะมิแล เลยตกลงซื้อหุ้นลงขันไป จำนวน21หุ้น หุ้นละ 1000 เอาให้ดังระเบิดระเบ้อ สำเร็จสมปรารถนาผู้ก่อตั้งไปเลย
หลังจากซื้อหุ้นผ่านมา ไม่นาน มีการปันผลหุ้นให้ผู้ลงขัน ผมได้รับครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นก็มีบูลาติน ให้คำสัญญาณกับผู้ลงขัน ปีละครั้ง
แล้วก็เงียบไป แว่วๆจากสื่อ หุ้นผู้ลงขันจะเป็นหุ้นมูลนิธิอะ เดย์ (ขออภัยถ้าชื่อผิด) หมายความว่าเงินปันผลหุ้นลงขันจะเข้ามูลนิธิฯอัตโนมัติ?
ผมดีใจที่เงินน้อยนิดออกดอกออกผล เป็นกุศลเป็นส่วนหนึ่งของความปราถนาดีต่อสังคม ของ อะ เดย์
มาทราบข่าวว่าหลังจากนั้น อะ เดย์ ขายหุ้นให้ทราฟฟิก มีคนถามในสื่อ ไม่แบ่งกำไรให้หุ้นผู้ร่วมลงขันบ้างเหรอ
คำตอบ เงียบ
ผมไม่ได้ถามเองนะครับ พึ่งรู้วันนี้และว่าเรื่องคำถามนี้ดังทั่วบ้านทั่วเมือง
วันที่ผมหมดเนื้อหมดตัวจากการทำหนัง #ฮักในกระติ๊บข้าว ขายแมคโปร อุปกรณ์กล้อง จำนำรถใช้หนี้หนัง (ตอนนี้ก็ยังเหลือหนี้จากหนังพอสมควร อิอิ) ผมมาคิดว่า มีอะไรจะขายได้อีก
จะเอาที่ดินเด็กรักป่าไปจำนอง ก็ทำไม่ได้ เพราะเงินทุกบาท มาจากแรงงานเด็กรักป่า ที่ปรึกษาเด็กรักป่า ผมเป็นแค่ปูโสมเฝ้าทรัพย์ รอวันใกล้ตายแล้วจะส่งต่อให้รุ่นต่อๆมา ได้สานเจตนารมณ์สืบไป
เลยนึกถึงหุ้นใน อะ เดย์ คิดว่าปรึกษา ถ้าขอขายเท่าเดิมให้อะ เดย์ คงไม่น่าเกียจ เพราะอะ เดย์ ก็เป็นหัวหนังสือแนวหน้าแล้วหลายเล่ม อยู่รอดแล้ว
ผมติดต่อไปที่กล่องข้อความของ อะ เดย์ ได้รับเบอร์โทรฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เมื่อผมโทรไป แนะนำตัวและวัตถุประสงค์ เงียบสักพัก และให้ถือสายรอ
สองสามครั้งก็เป็บแบบนี้
ผมเลยอนุโมทนาบุญกับกุศลที่ตนเองได้สนับสนุนทุนลงขันเริ่มต้น อะ เดย์ไป
อันที่จริง ผมเคยเจอบก.อะ เดย์ รุ่นหลังที่งานเวทีหนึ่ง คุยไปสักพัก ผมแนะนำว่า ผมมีหุ้นในอะ เดย์ การเสวนาผมกับเขาสั้นลงกว่าเดิม
แล้วผมก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีตัวตนใดๆเลย
หวังอะไรไหมที่เขียนเรื่องนี้ ผมหวังแต่ว่า อยากมีโอกาสเห็นหน้าฟังคำชี้แจง หรือแถลงการณ์ที่ชัดเจนให้ทราบบ้างก็ดี
อะ เดย์ เจริญงอกงาม ขยายผลเพิ่มฐานสมาชิกผู้อ่าน มีฐานกว้างขวางทั้งทุนทั้งกำไร ก็ยินดี ที่เราก็เป็นส่วนหนึ่งที่ลงขันเติมฝันให้เป็นจริงได้
ฝันจะเปลี่ยนแปลงยังไง ไปแบบไหนก็เป็นเรื่องปกติ คนมันเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา
แต่ถ้าจะบอกให้รู้ทุนที่ร่วมลงขัน ไปยังไงอยู่ตรงไหน เป็นประโยชน์กับสังคมยังไงก็อิ่มใจแล้ว
....
ปล.นี้เป็นหุ้นเดียวในชีวิตที่ผมมี
รักน๊ะ...จุ๊บๆ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
