พระมหาไพรวัลย์จวกกองเซ็นเซอร์!แบน“ไทบ้าน เดอะซีรีส์”ทีหนังบ้าๆบอๆเต็มโรง!!

ระบุข้อความว่า

"ไทบ้านเดอะซีรีส์ เป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่งนะ ในมุมมองของอาตมา เป็นหนังที่ฉายภาพของวัยรุ่นยุคใหม่ในสังคมชนบท (อีสาน) ได้หลากหลายมิติดีมากมาก

ทั้งเรื่องของความรัก วิถีชีวิต ความคิดความเชื่อ วัฒนธรรม ภาษาและอื่นอื่นอีกมากมาย ซึ่งมีพัฒนาการและเปลี่ยนไปจากภาพมายาคติของสังคมอีสานยุคเก่าเก่าที่แบบเราเคยมอง ไม่แปลกใจว่า ทำไมหนังเรื่องนี้ถึงเป็นที่ชื่นชอบของคนภาคอีสาน

อาตมาเห็นว่า การเเบนหนังเรื่องนี้ เป็นเรื่องเกินกว่าเหตุ เป็นการทำลายเมล็ดพันธุ์ของความคิดสร้างสรรค์และความกล้าของคนรุ่นใหม่ที่จะริเริ่มผลิตผลงานภาพยนต์อย่างไม่มีชิ้นดีเลย (หัวใจคนทำหนังหมุ่นอุ้ยปุ้ยไปหมดแล้ว)

อาตมาไม่รู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงของการแบนหนังเรื่องนี้คืออะไร ถ้าเป็นเพราะฉากพระร้องไห้เพราะทำใจไม่ได้ที่อดีตแฟนตายตามที่สื่อนำเสนอ อันนี้เลอะเทอะนะ การร้องไห้หรือหัวเราะ มันเป็นธรรมชาติของปุถุชชน ตอนที่พระพุทธเจ้าปรินิพพาน พระส่วนหนึ่งก็ร้องไห้ทั้งนั้น ยกตัวอย่าง พระอานนท์ เป็นต้น

อาตมาอยากให้คณะกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์แห่งชาติทำการทบทวนเรื่องนี้ใหม่นะ ติดเรทหนังก็ได้ ถ้ามีฉากที่ไม่เหมาะกับเยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

เล่นแบนหมดแบบนี้ ต่อไปคนรุ่นใหม่ที่ไหนจะกล้ามีความคิดความอ่านมีความสร้างสรรค์เสนอภาพยนต์ที่เป็นทางเลือกเล่า เราจะมีหวังได้เห็นผู้กำกับหน้าใหม่ใหม่ ซึ่งเป็นคนรุ่นใหม่ที่มีฝีมือมีความสามารถไม่แพ้คนรุ่นเก่าเก่าได้อย่างไร

ทีหนังบ้าบ้าบอบอยังอนุญาตให้ฉายกันเต็มโรงไปหมด

ที่อาตมาพูดเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะเหตุผลอะไรนะ แค่

๑. มันมีประเด็นเกี่ยวข้องกับศาสนาในบางมิติที่เราควรทำความเข้าใจร่วมกัน

๒. อาตมาต้องการอุดหนุนคนรุ่นใหม่ ให้พวกเขามีพื้นที่ในการรังสรรค์ผลงาน

บางอย่างที่เขานำเสนออาจจะมีเกินเลยไปนิดไปหน่อยก็ได้นะ แต่เราต้องอุดหนุนพวกเขา ให้เวทีกับพวกเขาได้สะท้อนความแปลกใหม่บ้าง คนนี้พวกนี้คือทางเลือกนะ และพวกเขาก็เติบโตจากความสามารถจริงจริง ไม่ใช่มีแต่ทุนกับเส้นสาย"

นอกจากนี้พระมหาไพรวัลย์ ยังได้วิเคราะห์ถึงฉาก ที่คาดว่าเป็นต้นเหตุของการไม่ผ่านเซ็นเซอร์ อย่างฉากที่ พระบวชใหม่กอดโรงศพร้องไห้ คร่ำครวญ โดยระบุว่า

พระมหาไพรวัลย์จวกกองเซ็นเซอร์!แบน“ไทบ้าน เดอะซีรีส์”ทีหนังบ้าๆบอๆเต็มโรง!!

"พระเชียงบวชไม่กี่วันแล้วร้องไห้นี่ ธรรมดามากนะ ในสมัยพุทธกาล ภิกษุณีรูปหนึ่งที่เป็นแม่ของพระกุมารกัสสปะ เธอบวชมาถึง ๑๒ ปี ในคัมภีร์บอกว่า ไม่มีวันไหนเลย ที่เธอจะไม่มีน้ำตาเพราะคิดถึงลูก

คนเข้าไม่ถึงศาสนา ไม่เข้าใจเรื่องนี้ การแสดงออกทางอารมณ์ในบางอย่าง มันเป็นตัวสะท้อนความทุกข์ของคนนะ แล้วความทุกข์มันไม่ได้แบ่งแยกว่า ต้องมีเฉพาะชาวบ้าน นักบวชมีไม่ได้ อันนี้เข้าใจผิดหมดเลย

คำว่าตัดทางโลก ไม่ได้หมายถึงว่า ตัดอารมณ์ความรู้สึกที่มนุษย์จะพึงมีทั้งหมดได้ ไม่ใช่ว่าดับทุกข์สิ้นเชิงได้ พระโสดาบัน ยังร้องไห้นะ พระสกทาคามี ยังมีความโกรธ (แม้จะเบาบาง)

การมองภาพของนักบวชแบบผิดผิด หรือเข้าใจในมิติเดียว หลายครั้งก็สร้างปัญหานะ มีนักปฎิบัติธรรมหลายคนฆ่าตัวตาย ทั้งแม่ชี ทั้งพระ ส่วนหนึ่งมาจากความเครียดความเก็บกดและการไม่สามารถเปิดเผยอารมณ์ความรู้สึกในด้านลบซึ่งความทุกข์ภายในใจของตัวเองอย่างตรงไปตรงมาได้

ภาพของพระเชียงนี่เป็นตัวอย่างของพระที่ซื่อตรงต่อความรู้สึกตัวเองนะ มันสะท้อนความเป็นธรรมชาติของชีวิตที่ว่า ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานะแบบไหน มันไม่ใช่ว่า เราจะสามารถหนีอารมณ์ความรู้สึกนึกคิด หนีปัญหาหนีความทุกข์ของตัวเองได้ น้ำตานั่นแหล่ะที่เป็นเครื่องบ่งบอก อย่างน้อยมันก็เป็นตัวแทนถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในใจ

เราจะรับรู้และเข้าใจถึงความทุกข์ของคนอื่นได้ยังไง ถ้าเรามองข้ามอารมณ์ความรู้สึกที่อ่อนไหวของเขา"