หญิงชราไปขอไส้ปลาที่ตลาดทุกวัน จนหลายคนสงสัย สุดท้ายพอรู้ความจริง ต้องขอกราบหัวใจเธอจริงๆ

เมื่อไม่นานมานี้เว็บไซต์ต่างประเทศได้เปิดเผยเรื่องราวของคุณยายวัย 75 ปีท่านหนึ่ง.. ไปเก็บไส้ปลาที่คนอื่นไม่เอาที่ตลาดทุกวัน ใครต่อใครล้วนสงสัยว่าแกเอาไปทำอะไร สุดท้ายพอรู้ความจริงก็ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่

คุณยายคนหนึ่ง ทุกวันแกจะไปขอพุงปลาเครื่องในปลาจากตลาดมาวันละหลายๆ ถุง คุณยายคนนี้มีชื่อว่า Chen Mei Ying ปีนี้อายุปาเข้าไป 75 ปีแล้ว แต่ทุกวันตอนสาย แกจะต้องถีบสามล้อไปตลาดเพื่อเก็บเอาซากเครื่องในปลาที่คนอื่นไม่เอา ปกติก็ใช้เวลาเกือบตลอดช่วงสาย ในภาพจะเห็นว่าแกกำลังเทเครื่องในปลาจากถังขยะใส่ถุง

แกทำอย่างนี้ทุกวันโดยเก็บพุงปลาสี่ถุง เป็นเวลา 2 ชั่วโมง จากนั้นแกก็จะเอาถุงพวกนั้นกลับบ้านด้วยความดีใจ คุณยายจะเอาถุงพลาสติกวางบนรถสามล้อของแก จากนั้นก็ขี่สามล้อกลับบ้าน โดยมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า แกจะเอาของพวกนี้ไปทำอะไรเนี่ย เมื่อกลับถึงบ้าน (เมี๊ยว.....เมี๊ยว....) เมื่อคุณยายค่อยๆถีบจักรยานเข้ามาใกล้ เจ้าเหมียวที่ซ่อนตัวอยู่ตามมุมต่างๆก็โผล่ออกมาต้อนรับ ทีละตัวสองตัง รวมๆกันแล้วก็มี 7-8 ตัวที่วิ่งตามหลังรถมา เมื่อกลับถึงบ้านแกก็เริ่มจุดเตา เอาเครื่องในปลาที่ได้กลับมาใส่ลงในหม้อต้มสักพัก ที่แท้แกไปเอาเครื่องในปลากลับมาทุกวันก็เพื่อเจ้าเหมียวที่น่าสงสารเหล่านี้

แกเล่าว่า เมื่อสิบกว่าปีก่อน แกไปพบว่าหลังจากเพื่อนบ้านย้ายไปแล้วพวกเขาทิ้งลูกแมวตัวหนึ่งไว้ แกเห็นน่าสงสารก็เลยเอามาเลี้ยง ตอนแรกก็เลี้ยงแค่ตัวเดียว ไปๆมาๆแมวจรจัดแถวบ้านก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ให้ข้าวทีนึงก็ไม่น้อย ก็เลยจำเป็นต้องไปขอไส้ปลาจากในตลาดมาให้พวกมันกิน คุณยายยืนบนสามล้อเพื่อให้อาหารแมว (พอให้อาหารนานๆเข้าก็ผูกพัน เห็นพวกมันกินอิ่มฉันถึงวางใจ) คุณยายเอาไส้ปลากับข้าวมาต้มรวมกันเป็นอาหารแมว ปั้นเป็นก้อนแล้วก็โยนให้เจ้าเหมียวที่อยู่บนหลังคาทีละตัวๆ

แมวจรจัดบางตัวก็กลัวคน แอบไปหลบอยู่หลังกำแพงไม่กล้าออกมา คุณยายก็เลยพยายามเอาก้อนอิฐมาซ้อนกันก่อนยืนขึ้นไปเพื่อให้อาหารมัน ก้อนหินก็ไม่ค่อยมั่นคง ขาแข้งคุณยายก็ไม่ค่อยจะดี ดูน่าจะตกลงมาได้ทุกเมื่อ

คุณยายเล่าว่า ทุกวันตอน 7 โมงเช้าแกจะออกมาให้อาหารพวกแมวเหมียว ประมาณ 10 โมงก็จะไปเก็บไส้ปลาจากในตลาด แล้วก็ค่อยๆแยกก้างออกอย่างระมัดระวัง กันไม่ให้เจ้าเหมียวติดคอ ประมาณเที่ยงก็กลับมาบ้าน บ่ายโมงกว่าๆก็เริ่มให้ทำอาหารแมว ทำครั้งนึงก็กะให้กินประมาณ 10 ตัว พอ 5 โมงเย็นก็ไปเก็บไส้ปลาที่ตลาดอีกรอบ แล้วก็กลับมาทำจนถึง 2 ทุ่มกว่า เสร็จงานเรียบร้อยแกถึงจะเริ่มดูแลตัวเอง

ตอนนี้ทุกคนในตลาดล้วนรู้ว่าคุณยายทำอะไร พอพ่อค้าแม่ค้าขายปลารู้ว่าคุณยายมีเมตตาแบบนี้ ก็เลยช่วยเก็บไส้ปลาที่ไม่เอาแล้วไว้ให้ หรือบางทีปลาขายไม่หมด พวกเขาก็เอาตัวที่เหลือๆให้คุณยายเอาไปทำอาหารแมวด้วย

14 ปีมานี้ คุณยายใช้เวลาทุกๆวันในการดูแลแมวจรจัด แต่สุขภาพแกก็แย่ลงเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปได้ถึงเมื่อไหร่ หวังว่าทาสแมวทั้งหลายจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ เพื่อสืบทอดเจตนารมณ์ของแก