จม.จากรุ่นน้อง หอใน ม.เกษตรฯ ถึงพี่เชียร ผมรู้คนแบบพี่ไม่ก้มหัวให้เงิน

ผู้ใช้ เฟ๊ชบุ้ก Phrommin Ngamjansri ซึ่งเป็น รุ่นน้อ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ของ วิเชียร ชิณวงษ์ หัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร โพสต์ข้อความกลั่นจากความเชื่อมั่น และหัวใจ ที่มีต่อรุ่นพี่ร่วมสถาบัน ว่า

"ขอเขียนอะไรยาวๆ ถึงพี่เชียร เด็กตึกฯ14 กับเค้าบ้าง พี่เชียร อยู่ห้อง 207 น้องมินอยู่ห้อง 206 เป็นเพื่อนบ้านกัน 3 ปี ตอนอยู่หอใน ม.เกษตรฯ
.
พี่เชียรเป็นคนสมถะ แต่ก็มีสไตล์ ปั่นจักรยาน สะพายย่ามไปเรียนทุกวัน ดูธรรมดา แต่สะอาด ประหยัดคำพูด แต่มารยาททางสังคมดีมาก เช้ามาก็จะเจอกันที่หน้าห้องอาบน้ำและโต๊ะรีดผ้าเป็นกิจวัตร เย็นมาก็เจอกันระเบียงหลังห้อง ผมอาจจะเปลี่ยนชุดไปซ้อมฟุตบอล แต่พี่เชียรก็จะอ่านหนังสือและมองธรรมชาติในมหา'ลัย มองผู้คนปั่นจักรยานใช้ชีวิต
.
ข้ามไปอีกหลายปี เจอพี่เชียรที่งานแต่งพี่เอ ที่ศรีสะเกษ จบงานผมชวนพี่เชียรกลับด้วยกัน เพราะพี่เชียรนั่งรถทัวร์ไปเอง ตอนนั้นยังเป็นลูกจ้างป่าไม้ที่ไหนสักแห่ง รอสอบบรรจุเป็นข้าราชการ ระหว่างทางก็คุยกันเรื่องงานที่เราทำกัน พบว่า พี่เชียรมีความสุขกับงาน แม้จะลำบากมากทั้งรายได้และความเป็นอยู่ถ้ายังสอบขึ้นบัญชีไว้แต่เรียกบรรจุไม่ถึงคิว แต่ได้อยู่กับสิ่งที่รักคือธรรมชาติ เป็นนักอนุรักษ์ตัวจริง นอนป่าไม่ได้มีความสบาย เพื่อลูกหลานเราจะได้มีป่าเขาที่สมบูรณ์ไว้เป็นปอดให้หายใจ พี่เชียรติดรถมาลงแถวโคราช และยังควักเงินช่วยค่าน้ำมันรถผมอีกแต่ผมไม่รับ
.
มาวันนี้พี่เชียรเป็น Hero ของคนไทยและ idol ของผมด้วย ทำอะไรไปแล้วคงไม่ต้องพูดอีก แต่ที่เราแชร์ดราม่ากัน เรื่องรายได้และชีวิตพี่เชียร เอาแค่ตัวพี่เชียรนะครับ ตอนนี้ เค้าไม่ได้ลำบากหรือน่าสงสาร พี่เชียรมีวุฒิ ป.ตรี วนศาสตร์ ก็คือเรียนเก่งแหละเพราะเรียนยาก เพราะเรียนทั้ง วิทยาศาสตร์ ชีววิทยา สิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์ซึ่งต้องอยู่ป่าแบบทหารพราน พี่เชียรเป็นข้าราชการ มีแท่งเงินเดือน มีค่าตอบแทนความชำนาญ มีเส้นทางเติบโตตามอายุงาน ที่ผมจะบอกคือ พี่เชียรมีศักดิ์ศรีและมีความรักในงานที่ทำ พวกเราต้องยินดีที่ระบบราชการไทยยังมีที่ยืนให้คนทำงาน ได้เป็นหัวหน้าหน่วย เจ้านายและเพื่อนร่วมงานเค้าก็ดาหน้าออกมาปกป้อง เพื่อแสดงความรักพี่เชียร และผมบอกเลย พี่เชียรไม่ได้กลัวกับสิ่งที่ต้องเผชิญ เพราะพี่เชียรมีสติและความดีคุ้มครอง และตอนนี้ไม่มีใครทำอะไรพี่เชียรนะครับ ไม่ได้ถูกย้ายเพราะจับเศรษฐี
.
คนแบบพี่เชียรไม่ก้มหัวให้เงิน แม้คู่กรณีจะมีเงินล้นฟ้าใช้วันละล้านก็ไม่หมด บริหารธุรกิจเป็นแสนล้าน สิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ในประเทศคู่กรณีเป็นคนสร้างก็ว่าได้ ทั้งสนามบิน ทางด่วน รถไฟฟ้า แต่มันต้องมาเจอกับคนอย่างพี่เชียร ทำงานตามหน้าที่ ไม่เกินกว่าอำนาจรับผิดชอบ แต่ทำงานรัดกุม จับส่งตำรวจพร้อมหลักฐานครบ จนทนายและตำรวจบางคนคงปวดหัวถ้าต้องเจอคนแบบนี้ จะช่วยยังไงดีหล่ะ
.
แต่เราก็รู้แหละว่า คนผิดคงไม่ติดคุก เพราะโทษที่ระบุไว้ในกรณีล่าสัตว์ป่าก็ไม่แรงเหมือนฆ่าคนตายหรือค้ายาเสพติด แต่ที่มันต้องเป็นวาระแห่งชาติเพราะ มันเหยียบย่ำหัวใจคนไทย คุณเป็น CEO ผู้รับเหมาที่ได้สัมปทานสร้างอุโมงค์ทางเชื่อมป่าเขาใหญ่กับป่าทับลาน (กำลังก่อสร้าง) แต่โดนจับในแคมป์ล่าสัตว์ป่า ถูกกล่าวหาว่ายิงสัตว์ป่าเป็นงานอดิเรก ไม่ใช่ปศุสัตว์เพื่อเป็นอาหารนะครับ...และถ้าคนผิดไม่ติดคุก พี่เชียรเสียใจหรือไม่? เจ็บใจหรือไม่? ผมไม่รู้ได้ แต่คนแบบพี่เชียรไม่ท้อแน่นอน
.
ที่ผมมั่นใจว่าคนผิดตัวจริงจะรอดคุก ก็เพราะกระบวนการต่อสู้คดีมันมีทางให้เค้าสู้ คนรวยระดับแสนล้านจะใช้ทนายประชาชนหรือทนายฟรีที่ศาลจัดหาให้หรือก็เปล่า ใช้ Law Firm ระดับโลกยังได้ หรือย้อนกลับไปดูขั้นตอนการเอาผิดหลังจากพี่เชียรจับได้คาหนังคาเขายังทุกลักทุเล บุกป่าอีกรอบไปเก็บหลักฐาน ยังต้องเอามาส่งตำรวจอีก ตำรวจ อัยการ ศาล มีอีกหลายศาลให้สู้ เขียนมาถึงตรงนี้ แม้พี่เชียรไม่ท้อ แต่ผมท้อไปแล้วครับ
.
คนแบบพี่เชียรตำรวจไม่ชอบทำงานด้วย นักการเมืองจะสกัดไม่ให้เติบโต ถ้าพี่เชียรเป็นอธิบดีคงเดินหน้าทวงผืนป่าคืนจากรีสอร์ตที่รุกล้ำ บ้านตากอากาศนักการเมือง นายทหารและตำรวจตามเนินเขาที่รุกล้ำที่อุทยานคงโดนทุบหมด
.
ที่น่ากังวลตอนนี้จึงมีเรื่องเดียวครับ ถ้าพี่เชียรมีประวัติบกพร่องเรื่องผิดวินัยต่างๆ แม้เป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ในอนาคตวันที่อายุราชการถึงชิงตำแหน่งสำคัญ แคนดิเดตมีคุณงามความดีพอกัน แต่พี่เชียรเกิดมีข้อติเรื่องไม่เก็บค่าเข้าอุทยานแก็งค์นี้ 110 บาท เวรกรรมของประเทศแท้ๆ แม้คนแบบพี่เชียรก็คงไม่เสียใจ เพราะไม่ยึดติด แต่ผมคงโคตรเสียใจเลยครับ ถ้าคนแบบพี่เชียรไม่ได้ขึ้นมาเป็นผู้บริหารอุทยานแห่งชาติที่ใดสักแห่ง"

Cr:: FB Phrommin Ngamjansri