ตัวเอกของคดีฆาตกรรมครั้งนี้คือ ชาร์ลส์ (Charles Tan) เขาเกิดในแคนาดา พ่อแม่อพยพมาจากประเทศจีน มีพี่ชายหนึ่งคน ครอบครัวฐานะร่ำรวย ตอนเขาเรียนชั้นมัธยมต้น เนื่องจากงานของพ่อ ทำให้ทั้งครอบครัวย้ายไปอยู่นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา
แต่เขาก็ไม่ได้โอ้อวดฐานะของครอบครัว เขาเป็นคนสดใสร่าเริงเป็นที่รักของเพื่อนๆ แถมยังพยายามจนได้รับทุนการศึกษาจนสามารถเข้ามหาวิทยาลัย Cornell หนึ่งใน Ivy League ได้ ต่อมาเขาได้เข้าร่วมเป็นตัวหลักในทีมอเมริกันฟุตบอลของมหาวิทยาลัย และได้หัวใจเชียร์ลีดเดอร์สาวสวยมาครอบครอง
ชีวิตดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบ แต่เมื่อวันที่ 5 เดือนกุมภาพันธ์ ปี 2015 ชีวิตของเขาก็เกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เขาโดดการซ้อมอเมริกันฟุตบอลเป็นครั้งแรก รีบกลับหอไปเก็บของ แล้วเขียนโน๊ตไว้ให้รูมเมทแค่ว่า ที่บ้านมีเรื่องด่วน ต้องกลับไป 2-3 วัน
แล้วก็ขับรถออกมา ต่อมาแฟนสาวพยายามโทรหาเขาแต่ก็ติดต่อไม่ได้ พฤติกรรมแปลกๆ ของเขาทำให้แฟนสาวเป็นห่วงมาก กลัวว่าเขาจะทำเรื่องโง่ๆ จึงโทรไปแจ้งตำรวจ
พอตำรวจได้รับแจ้งความก็รีบไปตรวจสอบที่บ้านของชาร์ลส์ ชาร์ลส์ตอบว่าเขาหดหู่เพราะวิชาที่เรียน ตำรวจเห็นไม่มีปัญหาร้ายแรงอะไรจึงปล่อยตัวเขาไป
แต่ 4 วันต่อมา ตำรวจก็ได้รับแจ้งความอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คนแจ้งเป็นแม่ของชาร์ลส์ บอกอย่างตื่นตระหนกว่าสามีโดนลูกชายยิงในห้องหนังสือ ... พอมาถึงที่เกิดเหตุ ก็เห็นรอยเลือด บริเวณศีรษะ หน้าอก และใบหน้าของพ่อโดนยิง เป็นภาพที่น่าสลดมาก
คำบอกเล่าจากปากของชาร์ลส์และแม่ตรงกัน โดยบอกว่าเนื่องจากพ่อมีนิสัยชอบใช้กำลัง ปกติก็จะตบตีถีบพวกเขาเป็นประจำ ครั้งนี้ชาร์ลส์อดทนไม่ไหวก็เลยลั่นปีนใส่
ตำรวจเริ่มสืบสวนและพบข้อสงสัยหลายประการ! ตัวอย่างเช่นในสภาพอากาศที่มีอุณหภูมิติดลบสิบองศา ศพกลับส่งกลิ่นเหม็นเน่า เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าก่อนที่แม่ของชาร์ลส์จะแจ้งตำรวจ พ่อของเขาก็เสียชีวิตแล้ว แถมพ่อเขาเป็นคนบ้างาน เวลาได้รับอีเมล์ก็จะตอบทันที แต่ตั้งแต่บ่าย 4 โมงวันที่ 5 เดือนกุมภาพันธ์ก็ไม่ได้ล็อกอินอีเมล์อีกเลย บนพนักเก้าอี้มีเขม่าดินปืน เป็นหลักฐานว่าผู้ตายนั่งอยู่บนเก้าอี้ขณะถูกยิง
นอกจากนั้น วันที่ 6 เดือนกุมภาพันธ์ ชาร์ลส์พาแม่ไปแคนาดาเป็นเวลาสั้นๆ แล้วก็กลับมาทันที เหมื่อนต้องการทำอะไรสักอย่าง
หลักฐานทั้งหมดนี้แตกต่างจากคำให้การของสองแม่และลูก ตำรวจสันนิษฐานว่า : วันที่ 5 เดือนกุมภาพันธ์ 2015 ชาร์ลส์ลั่นไกลยิงพ่อของเขาด้วยเหตุผลบางประการ ต่อมาเขาและแม่หนีไปแคนาดา แต่ก็รู้สึกว่าไม่สามารถซ่อนความจริงไว้ได้ สองคนจึงกลับมาจัดฉากแสดงละคร
ในที่สุดตำรวจก็ตั้งข้อหาว่าชาร์ลส์เป็นฆาตกรและจับกุมตัวเขา แต่ชาร์ลส์ปฏิเสธข้อหาว่าเขาได้วางแผนไว้ล่วงหน้า แม้แต่แม่และพี่ชายก็บอกว่าพ่อเป็นคนชอบใช้กำลังในครอบครัว เพื่อนบ้านก็บอกว่าได้ยินเสียงชาร์ลส์กับพ่อทะเลาะกัน แม่ของเขาบอกว่าแค่ลูกชายไม่ต้องติดคุก ไม่ว่าค่าทนายจะเท่าไหร่เธอก็ยินดีจ่าย
แล้วผู้ที่ได้รับคัดเลือกมาเป็นทนายก็คือเจมส์ (James Nobles) แต่พอขี้นศาลเขาก็พูดประโยคแรกที่คนฟังต้องตะลึง "ลูกความของผมไม่ผิด เพราะเขาไม่ได้ฆ่าคน คนที่ลงมือฆ่าคือแม่ของเขา ชาร์ลส์แค่เข้ามารับผิดแทนแม่"
เจมส์อธิบายว่า วันนั้นแม่ของเขาอาจจะทนต่อไปไม่ไหว ก็เลยหยิบปืนมายิงพ่อเขา จากนั้นก็โทรไปหาชาร์ลส์อย่างร้อนรน ชาร์ลส์จึงรีบร้อนกลับมาที่บ้าน เตรียมพาแม่หนี แต่ก็ตระหนักได้ว่าเรื่องคงจะปิดไว้ไม่ได้ จึงติดสินใจกลับมาอเมริกา และจัดฉากทุกอย่างขึ้น
เจมส์ยังหาผู้หญิงที่มีลักษณะเหมือนแม่ของชาร์ลส์มาแสดงวิธีการยิงในรูปแบบต่างๆ แล้วหนึ่งในนั้นก็พอดีกับร่องรอยที่เกิดขึ้นจริง ทำให้อัยการพูดไม่ออก
ผลการโหวตของคณะลูกขุนขั้นสุดท้ายคือ 6: 6 สี่คนในนั้นเป็นคุณแม่ที่มีลูก พวกเขากังวลความความผิดพลาดของพวกเขาจะส่งผลกับชีวิตของเด็กคนหนึ่ง แต่สมาชิกคณะลูกขุนบางคนยังคงเชื่อว่าชาร์ลส์เป็นฆาตกร แต่เมื่อคณะลูกขุนตัดสินผลสุดท้ายให้ผู้พิพากษา James Piampiano เขากลับประกาศว่า : "คดีนี้สิ้นสุดลง ไม่สามารถหาตัวผู้กระทำผิดได้ ยกฟ้อง"
สุดท้ายชาร์ลส์ก็ได้รับการปล่อยตัวแบบไม่มีความผิด แม่ขอเขาก็ไม่ถูกฟ้องเนื่องจากหลักฐานไม่มีเพียงพอ ปัจจุบันนี้แม่และพี่ชายของเขาเข้าไปดูแลบริษัทของพ่อ ผลตัดสินเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก โลกภายนอกสันนิษฐานไว้ว่าอาจเป็นการทะเลาะกันในครอบครัว ปัจจุบันคดียังคงอุทธรณ์ต่อไป วันที่ 28 มีนาคมจะมีการเปิดศาลพิจารณาคดีอีกครั้ง
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
