เผยเคล็ดลับ จากภาษาอังกฤษเกรด 1 กัดฟันสู้...จนสอบได้ไปต่างประเทศ

5. ดัดจริต
ขั้นต่อมา ผมก็เริ่ม Advance ขึ้น ฟังอย่างเดียวกลัวเบื่อ คราวนี้เราพูดบ้างดีกว่า พูดของผมในที่นี้คือพูดตามดาราในหนังนั้นละครับ พูดผิดถูกไม่รู้ แต่จะพูด  ออกเสียง s เสียง z เสียง Stress เลียนแบบเขาไปครับ ซึ่งแน่นอนฟังแล้วรู้สึกดัดจริต แต่ทำคนเดียวในห้องไม่มีใครเห็นครับ 555 ดูหนังไปก็พูดตามไปเลียนแบบเขาไป บางทีเขาหัวเราะ เราก็หัวเราะ อย่าได้แคร์เราอยู่คนเดียว นึกถึงอเมริกา นึกถึงวันที่เราสอบได้และได้ไปอเมริกา

6. แกรมม่าใครว่าไม่สำคัญ
หลังจากฟังได้ 20 วัน ฟัง+พูดได้อีกสัก 20 วัน คราวนี้ผมก็เจอปัญหาใหญ่คือ ผมไม่สามารถเรียบเรียงคำพูดออกมาได้ คือผมสามารถพูดตามฝรั่งในหนังด้วยสำเนียงที่เหมือนเพราะเลียนแบบเขา แต่ผมไม่สามารถพูดตามที่อยากจะพูด เอาละสิ...ทำอย่างไรดี
คราวนี้ผมไปเลือกดูหนังสือแกรมม่าครับ ผมคิดว่าการที่เราจะพูดได้อย่างน้อย เราน่าจะรู้โครงสร้างของประโยคที่ถูกต้องเสียก่อน หนังสือแกรมม่ามีหลากหลายมาก ผมเลือกหนังสือแกรมม่าสำหรับใช้งาน เจ้าหนังสือแกรมม่ามันมีทั้งแบบแกรมม่าไว้สอบ คือมันจะซับซ้อน ยากไป!! ผมก็เอาแกรมม่าสำหรับใช้งานในชีวิตประจำวัน ไปนั่งเลือกเอาที่ถูกใจเลยครับ ใช้เวลาไปเกือบวัน ได้มา 2-3 เล่ม

จากนั้นผมก็ค่อยๆอ่าน ค่อยๆศึกษามันทีละหัวข้อและพยายามเอามาประยุกต์ใช้    หัวข้อ tense ทั้ง 12  tense ผมจำได้หมด (ณ ตอนนั้น) ว่าโครงสร้างเป็นอย่างไร แต่เอาใช้ในชีวิตประจำวันจริงๆแล้ว ใช้ไม่กี่ tense เอง

สรุปคือทุกเช่น ผมจะต้องดูหนังฝรั่งวันละ 1-1.30 ชม พร้อมเลียนแบบเสียง จากนั้นก็นั่งศึกษาแกรมม่าประมาณ ครึ่ง- 1 ชม. จากนั้นก็ฝึกพูดคนเดียวหน้ากระจก  เหมือนคนบ้าฮะ แต่นึกถึงอเมริกา นึกถึงวันที่เราสอบได้ และได้ไปอเมริกา

7. เริ่มฝึกอ่าน
 สำหรับการอ่าน ก็เริ่มจากอ่านในเนตครับ เวปข่าวต่างประเทศ แน่นอนครับว่ามันยากกกกก.....ใครมันจะไปอ่านได้ ผมก็เลยเปลี่ยนมาอ่านหนังสือพวก nation junior (ไม่ทราบว่าตอนนี้มีขายอยู่ไหม)  ยากมาหน่อยก็พวก reader's digest ศัพย์ไม่รู้เปิด dictionary เลยครับ พยายามอ่านที่เป็นหนังสือนะครับ อย่าอ่านออนไลน์ เพราะอ่านในหนังสือศัพย์ตัวไหนเราไม่ทราบเราก็สามารถเปิดหาและจดมันลงไป ช่วยให้เราจำศัพย์ได้ดียิ่งขึ้น

เนื่องจากผมศึกษา grammar มาระดับนึงแล้ว การอ่านมันเลยง่ายขึ้นเยอะครับ ประโยคยาวๆๆๆ แยกได้ ส่วนไหนประธาน กริยา กรรม ส่วนไหนขยาย ส่วนไหนคือคำหลัก ผมคิดว่าถ้าเราเข้าใจ grammar สามารถใช้มันอย่างได้ถูกต้อง มันจะช่วยเราได้ดีเลยครับในเรื่องการอ่าน ฝึกอ่านไปเรื่อยๆ วันละ 1-2 หน้า จนนานเข้าเราก็สามารถอ่าน Bangkok post ได้ สำหรับการอ่านนี้อาจจะต้องใช้เวลานานหน่อย

8. การเขียน
อันนี้เป็นจุดสำคัญเลยครับ เป็นทักษะที่ผมคิดว่าค่อยข้างยาก และผมอาจจะต้องสอบเขียนเรียงความด้วย  ซึ่งเหนื่อยเลยไม่รู้จะทำอย่างไรดี อีกไม่นานก็จะต้องสอบแล้ว ผมก็เลยดูรูปแบบเรียงความหาได้ใน internet จำๆรูปแบบไปครับ 5555 ไม่ดีเลยนะครับ ผมอยากจะแนะนำว่า ถ้าอยากจะเขียนได้ดีๆ ควรจะมีคนคอยตรวจ คอยแก้ไขให้นะครับ ทักษะนี้ควรจะมีผู้ชี้แนะ ควรจะไปลงเรียนนะครับ ซึ่งเมื่อต้นปีที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสลงเรียน Academic writing ที่ มหาวิทยาลัยจัดอบรม มันช่วยให้ผมเข้าใจการเขียนได้ดีมากยิ่งขึ้น

9. Vocab
เรื่องศัพท์ หลายๆคนมีปัญหากับเรื่องของศัพท์ ผมเองก็มีปัญหาครับ จำศัพท์ไม่ได้ ออกเสียงไม่ถูก แต่ก่อนผมจะท่องศัพท์ครับ สมัยเรียนมัธยม อจ.ให้เราท่องศัพท์วันละ 10 คำคิดว่าหลายๆคนก็คงเคยมีประสบการณ์ ผลปรากฎว่ามันไม่ประสบความสำเร็จเลยสักนิด ท่องได้แต่ก็ลืมถ้าไม่นำไปใช้  ผมจะอาศัยการฟังกับการอ่าน สมมุติเราฟังหรืออ่านประโยคหนึ่งอยู่เราได้ยินศัพท์ที่ไม่คุ้น ให้เปิดหาความหมายแล้วจำเลยครับ จำไม่ได้ไม่เป็นไร ครั้งต่อๆมาเราได้ยินศัพท์คำเดิมจำไม่ได้ ก็เปิดหาความหมายแล้วก็จำครับ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ คุณเจอศัพท์ตัวเดิมครั้งที่ 3-4 คุณก็จะจำมันได้โดยเอง ไม่เชื่อลองดูครับ

ส่วนคนที่ level 0 เลย คลังศัพท์มีน้อยมากๆๆ ผมแนะนำให้เริ่ม จากการฟัง/อ่าน แบบง่ายๆไปก่อน แบบ basic เลย ค่อยๆสะสมศัพท์ในคลังสมอง ค่อยๆสะสมทักษะในการฟัง อ่าน ไม่นานก็จะได้มากขึ้น มากขึ้น จนถึงระดับ advance

ในที่สุด ก็ถึงวันสอบไปอเมริกา ความตั้งใจก็เป็นจริงครับ ผมสอบผ่านด้วยคะแนนที่สูงพอสมควร ดีใจมากๆ วันสัมภาษณ์ผมฟังคนสัมภาษณ์ออกหมดเลยครับว่าเขาพูดอะไร  เขาบอกว่าภาษาอังกฤษผมดีอยู่แล้วทำไมอยากไปอเมริกา ไม่ไปประเทศอื่นที่ใช้ภาษาที่ สามเหรอ ฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลี  ผมบอกว่าไม่ครับ ที่ผมตั้งใจฝึกภาษาอังกฤษเพราะตั้งใจจะไปอเมริกาครับ ดังนั้นผมไม่คิดจะเปลี่ยนใจแน่นอน
  
 เนื่องจากฝึกด้วยตัวเองจนพื้นฐานเราดีพอสมควร ไปถึงอเมริกา ผมสามารถต่อยอดได้สบาย แรกๆมีติดๆขัดๆบ้าง เพราะเราอยู่แต่เมืองไทย สังคมที่พูดภาษาไทย ก็เลยเจอรับน้องตั้งแต่สนามบิน คือผมฟังเจ้าหน้าที่สนามบินที่นั้นไม่ออกครับ  ความมั่นใจหายแวบบไปเลย แต่พออยู่ๆไปก็สามารถปรับตัวได้ครับ

นี้ละครับประสบการณ์ ฝึกภาษาอังกฤษของผม สรุปคือ ผมเริ่มจากการฟังโดยดูหนังฝรั่งเลียนแบบเสียง ฝึกพูดกับตัวเอง ฝึกแกรมม่า จากนั้นก็อ่าน ส่วนเขียนมาเรียนเพิ่มเติมทีหลัง ถ้าคุณสังเกตุจะเห็นว่าผมใช้ประโยคซ้ำๆประโยคนึงคือ นึกถึงอเมริกา ผมจะสื่อว่า แรงบันดาลใจอันแรงกล้า คือสิ่งที่สำคัญมาก ควรสร้างแรงบันดาลใจอันแรงกล้าให้ตัวเอง ฉันอยากเก่งภาษาอังกฤษเพื่ออะไร  ถ้าแค่เพื่อได้งานดีๆอันนี้มันไม่แรงพอ  

แต่ถ้าเป็นฉันจะเก่งภาษาเพื่อจะเป็นแอร์โฮมเตทอันนี้แรงพอ มีแรงบันดาลใจแล้วก็นึกภาพตัวเองเป็นแอร์ ทำงานบนเครื่องบิน พูดภาษาอังกฤษกับผู้โดยสาร สร้างภาพในหัว และลงมือทำ....เชื่อไหมว่ามันจะทำได้ดีมาก  ลองหาหนังเรื่อง View from the top มาดูนะครับ หนังเรื่องนี้ก็สร้างแรงบันดาลใจได้ดีเลยทีเดียว