ชาย ป่วยอัลไซเมอร์ แอบเขียนโน๊ตถึงภรรยาขณะเธอหลับ หลังอ่านจบทำเอาจุกจนพูดไม่ออก

Julia ตื่นแต่เช้าตรู่ แต่สามีก็ออกไปข้างนอกแล้ว เดือนนี้พฤติกรรมของเขาแปลก ๆ ดูลึกลับ ต่างจากเมื่อก่อนมาก เธอรู้สึกว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ ๆ

เธอลงจากเตียง บิดขี้เกียจ แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็มีงานอีกหลายอย่างให้ทำวันนี้ เริ่มตั้งแต่ทำความสะอาดบ้าน จากนั้นเธอก็เห็นกระดาษโน๊ตที่สามีเขียนไว้บนโต๊ะ หลังเธออ่านจบ เธอก็รู้สึกซาบซึ้งแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

Julia ที่รัก
ผมเขียนโน๊ตฉบับนี้หาคุณตอนที่คุณกำลังนอนหลับอยู่ ผมกลัวว่าวันพรุ่งนี้ผมจะไม่มีโอกาสตื่นนอนข้างๆคุณอีก ทุกวันนี้ผมใช้เวลามากมายเพื่ออนาคตที่ยังไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น ผมกลัวว่าวันนึงผมจะไม่ได้อยู่ข้างๆคุณ

ถ้าพรุ่งนี้ผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่มีโอกาสบอกคุณว่าผมขอบคุณคุณมากแค่ไหน ผมอยากบอกคุณว่า คุณจะอยู่ข้างๆผมเสมอ ความรู้สึกซื่อสัตย์และมุ่งมั่นแบบนั้น ทำให้ในใจผมแข็งแกร่งและยิ้มออกมาได้
ถ้าพรุ่งนี้อยู่ดีๆผมไม่สามารถรับรู้ได้ถึงสิ่งที่คุณทำให้ผม ผมอยากขอบคุณคุณ ขอบคุณกระดาษโน๊ตที่ทำให้ผมไม่สับสนว่าอันไหนห้องน้ำอันไหนห้องครัว แล้วยังตอนที่ผมลืมใส่ถุงเท้า ตอนที่พวกเราหัวเราะร่วมกัน ตอนที่ผมลืมว่าเมื่อกี้พูดอะไร คุณก็ยังคุยกับผม ตอนที่คุณเดินช้าๆไปที่เตียง แล้วกระซิบบอกว่าหลานเราชื่ออะไร ตอนที่คุณตอบคำถามอย่างอ่อนโยนทั้งๆที่ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ใส่อารมณ์กับคุณ แล้วยังตอนที่ผมโกรธมากๆจนเหมือนจะระเบิดออกมา คุณก็พยายามปลอบโยนผม
ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ถ้าพรุ่งนี้ผมลืมชื่อคุณหรือแม้แต่ชื่อตัวเอง ผมต้องบอกสิ่งเหล่านี้กับคุณก่อน

เผื่อว่าวันนึงผมจะไม่สามารถขอบคุณคุณได้
เผื่อว่าวันพรุ่งนี้ผมจะไม่สามารถบอกรักคุณได้อีก ผมรักคุณนะ Julia
ที่รักของคุณเสมอ
T.A.M.R

สามีของ Julia เป็นโรคอัลไซเมอร์ เขามักจะตื่นมาตอนเช้า แล้วพบกับสิ่งใหม่ ๆ เป็นชีวิตของคนแปลกหน้า มันเป็นแค่ประโยคง่าย ๆ ธรรมดาแต่ซึมลึกลงไปในหัวใจของคนสูงวัย ที่เจ็บปวดไปทั้งร่างกาย แล้วก็จะลืมทุกสิ่งทุกอย่างในเวลาไม่นาน ช่วงเวลาที่กลัวว่าตัวเองจะลืมที่แสนอ้างว้าง