เกริ่นก่อนว่าฉันเป็นผู้หญิงหน้าตาธรรมดาค่อนไปทางไม่สวยคนหนึ่งที่อยากจะสวยเหมือนคนอื่นๆ แต่ในเมื่อธรรมชาติไม่เป็นใจให้ฉันเกิดมาสวย ฉันเลยต้องพึ่งมีดหมอ เมื่อสิบกว่าปีก่อนศัลยกรรมไม่เป็นที่ยอมรับมากนัก และไม่มีฝีมือเหมือนสมัยนี้ ใครที่ทำศัลยกรรมมามักจะอายและไม่กล้าบอกใคร เพราะใครต่างก็อยากจะอวดตัวเองว่าสวยโดยธรรมชาติ แต่ในเมื่อใบหน้าที่ไม่สวยมันกระทบอะไรหลายอย่างในชีวิตโดยเฉพาะสังคมชาวจีนสมัยเมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้ว
หลังจากฉันตกลงคบกับหมอศัลยฯ เค้าคอยแต่ยุให้ฉันทำศัยกรรมทุกส่วน ผ่านไปไม่กี่ปีถึงรู้ว่า...
ฉันเป็นชาวจีนอาศัยอยู่ชนบท เมื่อฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้พ่อแม่ก็ดีใจ แต่ก็กลุ้มใจเช่นกันเพราะตลอดเวลาที่ฉันเรียนอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยจนกระทั่งจบมานั้นไม่มีใครเข้ามาจีบฉันเลย
นึกไม่ถึงว่าหน้าตาของฉันจะเป็นอุปสรรคมากถึงเพียงนี้ ในประเทศของฉันนั้นเป็นผู้หญิงจะหางานที่ดีทำนั้นยาก(เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน) ยิ่งหน้าตาโหงวเฮ้ง ลักษณะรูปหน้าไม่ดีด้วย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ชาวจีน ไม่ว่าจะ ฮ่องกง ไต้หวัน จีน ล้วนมองลักษณะหน้าตา(โหงวเฮ้ง)ในการรับเข้าทำงาน ฉันสมัครงานหลายที่แต่ก็ไม่มีใครรับ เลยต้องเต็มใจทำงานเป็นคนเช็คของในโรงเก็บของ ซึ่งงานนี้ไม่ต้องใช้หน้าตา ทั้งๆที่ฉันเรียนจบถึงปริญญา
ไม่นานฉันก็รู้สึกว่าชีวิตฉันต้องดีกว่านี้ วันนั้นฉันนำเงินเก็บทั้งหมดออกมา มารู้สึกตัวอีกทีก็อยู่หน้าโรงพยาบาลแห่งหนึ่งเสียแล้ว ฉันมีเงินเก็บไม่มากแล้วค่าทำศัลยกรรมสมัยก่อนแพงมากผิดจากสมัยนี้ ฉันตัดสินใจเข้าพบหมอ ถามหมอว่าฉันมีเงินเท่านี้ทำอะไรได้บ้าง
เราสองคนคุยกันมาเรื่อยๆ เค้าเป็นผู้ชายอบอุ่น เค้าคอยหางานดีๆให้กับฉัน มารับฉันไปทานข้าวทุกวัน ผ่านไปไม่กี่เดือน อยู่ดีๆขณะที่กินข้าวอยู่เค้าก็คุกเข่าขอฉันแต่งงาน แน่นอนว่าฉันรีบตอบตกลงทันที หน้าตาอย่างฉัน การที่ได้ผู้ชายหน้าตาดี หน้าที่การงานดีมาคุกเข่าอยู่ตรงหน้านั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย
จมูกและคางที่ทำมาได้ไม่นานเริ่มอักเสบและมีหนอง ฉันต้องเข้าผ่าตัดแก้ถึงหลายครั้งแล้วทำให้ฉันต้องหยุดงานนานเป็นเดือน ทำให้ฉันเข็ดกับการทำศัลยกรรมไปเลยแล้วตัดสินใจว่าจะไม่ทำอีก ฉันส่งกระจกมองหน้าตัวเอง ทำให้ฉันรู้สึกกลัวว่านี่ไม่ใช่ฉัน เป็นคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก ฉันจำตัวเองไม่ได้เลย หลายคนบอกว่าฉันดูดีขึ้นแต่มันกลับทำให้ฉันกลัว....
แผลฉันเพิ่งหายไม่ได้นาน เค้ากลับบอกว่าให้ฉันทำโน่นทำนี่เพิ่ม ฉันบอกว่าฉันกลัวและเข็ดแล้ว เค้ากลับบอกว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เจอความผิดพลาดบ้าง ฉันร้องไห้เสียใจ เหมือนสิ่งที่ฉันพูดออกไปเค้าไม่เคยเข้าใจ
ที่มา liekr