วันนี้บังเอิญเจอเรื่องราวดีดีที่ สมาชิกหมายเลข 2817369 พันทิปดอทคอมได้เผยแพร่ไว้ หัวข้อ เป็นมนุษย์เงินเดือนอย่างไรถึงจะรวย???เธออธิบายไว้ได้ดีเลยทีเดียว ระบุว่า ช่วงหลายปีมานี้มีกระแสด้านการออกจากงานประจำ (มนุษย์เงินเดือน) มาทำงานของตัวเอง เป็นนายของตัวเอง แล้วนำเอา "ส่วนดี" มาสื่อสารในโซเชียลในรูปแบบต่างๆกัน บางท่านก็นำมาหากินด้วยการเป็น trainer เป็น speaker สร้างแรงบันดาลใจก็เยอะ หลายๆคนถึงกับนำเอา "ส่วนด้อย" ของการเป็นมนุษย์เงินเดือนมาช่วยโจมตีและส่งให้ตัวเองหรือสินค้าหรือบริการของตัวเองเด่นและน่าสนใจ
ในฐานะที่ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ทำงานประจำมา 23 ปีตั้งแต่เรียนจบปริญญาตรี ตัดสินใจลาออกมาสร้างธุรกิจเล็กๆของตัวเองเมื่อปลายปีที่แล้ว และขณะนี้กำลังจะกลับไปเป็นพนักงานประจำหรือมนุษย์เงินเดือนอีกครั้งในอีกสองเดือนข้างหน้า อยากจะแชร์ประสบการณ์ของการเป็นมนุษย์เงินเดือนที่ "รวย" ได้ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับมนุษย์เงินเดือนทั้งหลาย ...อ้อ...คำว่ารวยของดิฉันเทียบไม่ได้แม้แต่เสี้ยวเล็บของนายห้างทั้งหลายที่แทบจะคุมประเทศกับนโยบายกินรวบหรือแม้แต่เจ้าของธุรกิจขนาดกลางหรือขนาดเล็กบางธุรกิจ แต่หมายถึงการมีกินมีใช้สบายๆแบบมนุษย์ปุถุชนทั่วไป มีเงินเก็บให้ลูกเรียนจนจบปริญญาตรี มีเงินเก็บไว้ใช้ยามเกษียณพอประมาณ มีที่ดินผืนเล็กๆไว้ทำกินยามเกษียณ และถ้าทำงานจนถึงอายุ 55 ปีแล้วเกษียณก็จะมีเงินบำนาญจากประกันสังคมให้ใช้หลักหมื่นทุกเดือน โดยที่ต้นทุนชีวิตเป็นแค่ลูกข้าราชการจนๆเท่านั้น
พ่อแม่เป็นข้าราชการแล้ว early retire ตอนอายุ 55 ปีไปซื้อที่เล็กๆทำสวนเริ่มที่ 2 ไร่ อยู่อย่างพอเพียง เงินบำนาญประมาณสี่หมื่นต่อสองคน ใช้จ่ายส่วนตัวไม่รวมที่เกี่ยวกับเรือกสวนไร่นาสองหมื่นต่อเดือน บำนาญที่เหลือและรายได้จากสวนก็เก็บเล็กผสมน้อยจนซื้อที่ดินสวนเพิ่มต่อยอดเป็นร้อยไร่ ณ ปัจจุบัน (ตอนนี้อายุ 75 ปี) มีกู้เงินสหกรณ์ซื้อสวนเพิ่มบ้างเป็นระยะๆ ตอนนี้หมดหนี้แล้ว...
ดิฉันเองจบ ป.ตรีก็เข้าทำงานเป็นวิศวกรบริษัทเอกชนในกรุงเทพ เงินเดือนตั้งต้น 13,000 พักอพาร์ทเม้นท์ใกล้ที่ทำงาน เดินไปทำงาน ทำกินเองบ้างซื้อกินง่ายๆบ้าง เนื่องจากงานเยอะ ไม่ชอบเที่ยว เลยให้เวลากับงานเป็นหลัก มีปัญหาเข้าโรงงานทันที ได้เลื่อนขั้นทุกปี เข้าปีที่ 3 ก็ดาว์รถ 1 คัน ผ่อนเดือนละประมาณ 8,500 บาท เงินเดือนขณะนั้นสองหมื่นต้นๆ
ทำงานเกือบสามปี เปลี่ยนไปทำงานที่ต่างจังหวัด เป็นโรงงานเปิดใหม่ที่ขยายสาขามาจาก กทม เป็นรุ่นบุกเบิก ทำได้ 1 ปีซื้อบ้านชั้นเดียว 1 หลังราคาเจ็ดแสนกว่า ผ่อนเดือนละห้าพัน ผ่อนรถด้วย การเงินไม่ขัดสน แต่ไม่มีเงินเก็บมากนัก อีกปีถัดมาแต่งงาน สามีก็มีบ้านใกล้ๆกัน 1 หลัง พออยู่รวมกัน บ้านสามีก็ปล่อยเช่าไปเริ่มมีเงินเก็บ ปีถัดมามีลูก จนลูกขวบกว่าก็ขายบ้านทั้งสองหลังไปซื้อบ้านเดี่ยวสองชั้นในหมู่บ้านจัดสรร ผ่อนเดือนละ 12,000...
ระหว่างทำงานต่างจังหวัดก็เจริญเติบโตในหน้าที่การงานค่อนข้างเร็วเพราะขยัน เอาใจใส่ ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆและพัฒนาตัวเอง รับผิดชอบต่องาน ทำไปเกือบ 13 ปีก็ตัดสินใจลาออก ย้ายครอบครัวเข้ากรุงเทพ ตอนนั้นมีเงินเก็บนิดหน่อย แต่ขายบ้านได้เงินก้อนนึงมาดาว์นบ้านที่กรุงเทพ ได้งานที่กรุงเทพ เงินเดือนรวมของสามีสองแสนกว่าบาท ผ่อนบ้าน 43,000 รถ 20,000 เริ่มมีเงินเก็บและซื้อหุ้น LTF RMF และประกันลดภาษี...
จนถึงวันนี้ทำงานมาแล้ว 23 ปี 3 บริษัท ได้ทุนบริษัทเรียนป.โทจนจบ และลาออกมาแล้ว (สามียังทำงานอยู่) ก่อนออกมาเงินเดือนรวมกันกับสามีรวมโบนัสและหุ้นที่บริษัทให้เฉลี่ยสี่แสนบาทต่อเดือน มีสินทรัพย์มากกว่าหนี้สิน สองเท่า มีที่ดินไว้ทำกินยามเกษียณ มีเงินเก็บให้ลูกเรียนจบจบป.ตรี และมีเงินทุนก้อนนึงสำหรับการลงทุนทำธุรกิจของตัวเอง
ดิฉันลาออกมาตั้งบริษัทและวางแผนธุรกิจของครอบครัว เป้าหมายคือ ใช้ประโยชน์จากที่ดินที่มีให้เกิดประโยชน์ และใช้ความถนัดในโรงงานอุตสาหกรรมมาเปิดบริษัทขายชิ้นส่วนเครื่องมือเครื่องจักรส่งโรงงาน
ตอนนี้แผนธุรกิจชัดเจน เริ่มลงมือเป็นรูปเป็นร่าง ในขณะที่ดิฉันเพิ่งได้รับการเสนองานจากบริษัทข้ามชาติแห่งหนึ่ง เงินเดือนรวมสวัสดิการอื่นๆเกือบสี่แสนบาทต่อเดือน ดิฉันตัดสินใจกลับเข้าไปทำงานกินเงินเดือน และสามีออกจากงานมาสานต่อธุรกิจ (เงินเดือนเค้าแสนนึง) ในอีกสองเดือนข้างหน้า
ถึงตรงนี้อาจจะมีคนหมั่นไส้ว่ามาตั้งกระทู้อวยตัวเองรึ 555 จริงๆคืออยากจะบอกว่า เป็นลูกจ้างเค้า คุณก็รวยได้ถ้าคุณมีสิ่งเหล่านี้
1. ตั้งใจทำงาน มีความรับผิดชอบ พัฒนาตัวเองอยู่เสมอ หนักเอาเบาสู้ งานสีเทาทั้งหลายอาสาทำเลย ทำตัวให้เป็นลูกจ้างมืออาชีพที่ใครๆก็อยากจะจ้าง อยากให้อยู่กับองค์กรไปนานๆพร้อมยินดีที่จะให้ผลตอบแทนที่ดี
2. ถ้าคุณมีข้อ 1 คุณจะมีโอกาสได้ทำงานในองค์กรที่ดีที่ตอบโจทย์ค่าตอบแทนที่เหมาะสมให้กับคุณได้ในที่สุด
3. เป็นแรงงานที่ Marketable อันนี้ขึ้นกับว่าคุณมาสายไหน ดิฉันมาสายโรงงานอุตสาหกรรม และเน้นการบริหารจัดการกระบวนการ การผลิต การจัดการทั่วไป การจะ Marketable ต้องมีทั้งทักษะในงานที่หลากหลาย เป็นเป็ดทำได้ทุกอย่าง กล้าพูด กล้าทำ กล้าตัดสินใจ มีคุณสมบัติของผู้นำที่ดี และมีการสื่อสารที่ดีทั้งภาษาพูด อ่าน เขียน นำเสนอ ทั้งไทยและอังกฤษ เพราะคำว่า "ยูเป็นแรงงานไทยที่ marketable มากสำหรับองค์การข้ามชาติ ซึ่งหายากในประเทศไทย" ทำให้ตัดสินใจกลับไปทำงานบริษัทอีกครั้งในที่สุด อยากสร้างคนแบบนี้เยอะๆ
4. เลือกคู่ชีวิตให้ดี ไม่จำเป็นต้องรวย แต่ขอให้ช่วยกันทำ ช่วยกันเก็บ ดูแลกันและกัน บางคนต้องการผู้นำ บางคนขอแค่คนอยู่ข้างหลังคอยเป็นฝ่ายสนับสนุน เอาที่เหมาะสมกับ life style ของเรา
5. รู้จักออม และออมอย่างมีวินัย มีสติในการใช้เงิน ดิฉันจะรวยกว่านี้อีกเยอะถ้าไม่เปลี่ยนรถบ่อย (แพ้รถใหม่) ถ้ารู้จักออมเงินใน LTF RMF เพื่อลดภาษีตั้งแต่ต้องจ่าย 20% เพิ่งมาตื่นเอาตอน 30% แล้ว ยังดีที่ไม่ฟุ้งเฟ้อเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมกับของแบรนด์เนมทั้งหลาย
6. ทำกินเองที่บ้านเป็นหลักถ้ามีเวลา จะช่วยประหยัดได้เยอะมากกกกก
7. คบเพื่อนดี จริงใจและซื่อสัตย์ต่อเพื่อนคุณและ business partner ของคุณ ช่วยเหลือเค้าเมื่อมีโอกาสโดยที่คุณไม่เดือดร้อน คนเหล่านี้จะเป็นกำลังสำคัญในการสนับสนุนคุณเมื่อมีโอกาส
8. ถ้ามีลูก เลี้ยงลูกให้ดี ให้เค้าเข้าใจว่าพ่อแม่ต้องทำงานถึงจะได้เงิน แต่ก็ไม่ละเลยที่จะมอบความรักและความเข้าใจให้เค้าอย่างเต็มที่ มีสามีภรรยาก็ดูแลให้ดี ครอบครัวที่ดีจะทำให้คุณมีพลังในการทำงานมหาศาล
9. อย่าอยากได้หรือใช้อะไรเกินตัวแบบรายได้ต่ำรสนิยมสูง นอกจากบ้านและรถที่ไม่ได้หรูหราอะไรมากมาย ดิฉันไม่เคยเป็นหนี้อื่นเลย จะซื้อก็เก็บเงินเอาเท่าที่พอจ่ายไหว
สุดท้ายนี้ ขอเป็นกำลังใจให้มนุษย์เงินเดือนทุกคนจงสู้ต่อไปในทางที่คุณเลือกแล้ว เมื่อคุณพร้อมที่จะสร้างธุรกิจของตนเองก็จงกล้าที่จะลงมือทำ หากคุณยังไม่พร้อมหรือคิดจะเป็นมนุษย์เงินเดือนไปเรื่อยๆ ก็จงมีความสุขกับมันและทำตัวให้เป็นแรงงานมืออาชีพที่ marketable กันนะคะ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
