ในชีวิตสมรส ก็จะมีการโต้เถียงถึงลำดับความสำคัญของผู้หญิง สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งได้ออกมาเปิดเผยเรื่องราวในครอบครัว แท้จริงแล้วแม่ของเธอมีอำนาจมากที่สุดในบ้าน เพราะอะไรน่ะเหรอ? อ่านแล้วอบอุ่นใจมาก
1.ครอบครัวที่ปรองดองกัน จุดยืนของสามีสำคัญมาก
แม่ฉันเป็นคนตะวันออกเฉียงใต้ติดทะเล รูปร่างผอมเพรียว ความสวยของแม่ไม่ผ่านสำหรับคนชนบทในภาคเหนือ อาสาวทั้งสองต่างก็บอกกับแม่ว่า รูปร่างของเธออาจจะทำให้มีลูกได้ยาก พ่อได้ยินอย่างนั้นก็โกรธมาก ฉันชอบที่เขาเป็นแบบนี้ คนที่มีการศึกษาก็รูปร่างแบบนี้แหละ ถ้าเลือกรูปร่างที่บึกบึนแต่งมาก็แค่ทำไร่ไถ่นา พ่อเป็นคนที่มีชื่อเสียงมาก ดังนั้นย่าจึงคิดว่าแม่โชคดีมากที่ได้แต่งงานกับพ่อ
แต่แล้วมีวันหนึ่งที่พ่อเมา แล้วพูดต่อหน้าคนมากมายว่า "เรื่องที่ภูมิใจที่สุดในชีวิตคือได้ภรรยาที่สวยและมีการศึกษา สมัยก่อนมีแต่คนที่ฐานะดีกว่าผมอยากแต่งงานกับเธอ แต่เธอกลับเลือกผม ผมยอมตายก็จะไม่ทำให้เธอไม่มีความสุข นอกจากแม่แล้ว ถ้าใครทำให้เธอต้องน้อยใจ ก็ไม่ต้องมาคุยกับผมอีก" ทุกคนต่างอึ้ง! ทำอะไรไม่ถูก ถึงย่าจะได้สิทธิพิเศษ คุณคิดว่าย่าจะกล้าใช้แม่หรือ? แล้วคุณคิดว่าพ่อเมาเหล้าจริงหรือเปล่า? นี่คือครั้งแรกที่ได้ตั้งกฏขึ้นมา หลังจากนั้นเรื่องยุ่งยากก็ได้น้อยลง หลายปีมานี้ เรื่องที่ขัดแย้งในครอบครัวเกิดขึ้นน้อยมาก ขอเพียงแค่คนในบ้านเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน คนอื่นจะมาว่าอะไรได้อีก ถึงคนอื่นจะพูดก็ปล่อยเขาพูดไป พ่อของฉันไม่อนุญาติให้คนภายนอกมาว่าอะไรครอบครัวเรา พ่อเป็นคนที่กตัญญูแต่ไม่เชื่อฟัง ดูแลคุณย่าเป็นอย่างดีทุกอย่าง แต่ก็ไม่ได้ทำตามสิ่งที่ผู้ใหญ่พูดซะทุกอย่าง พ่อพูดอย่างชัดเจนว่า "ผู้ใหญ่พูดไม่รู้เรื่องก็อย่าทำตาม" จุดยืนของสามีสำคัญมาก ถ้าเขาตั้งใจจะแก้ไขปัญหา ไม่มีปัญหาไหนที่เขาจะแก้ไขไม่ได้
2.ให้ความสำคัญต่อภรรยา คนอื่นจึงจะเคารพ
พ่อฉันให้ความช่วยเหลือกับญาติอย่างเต็มที่ พ่อไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่ ใช้ชีวิตสมถะ สนับสนุนให้ลูกหลานเรียนหนังสือ แต่พ่อก็ไม่ได้คาดหวังให้เราต้องช่วยเหลือคนอื่นจนตกที่นั่งลำบาก อาเคยบ่นกับแม่ว่าเสื้อตัวหนึ่งของแม่สามารถใช้จ่ายได้ทั้งครอบครัว แต่พ่อไม่ได้รู้สึกว่าแม่ไม่ควรซื้อเสื้อตัวนี้ สำหรับพ่อแล้ว อามีกินมีใช้ ค่าเรียนหลานๆพ่อก็ช่วยออก แล้วจะมาจู้จี้ว่าพี่สะใภ้ทำไม
วัฒนธรรมของชาวชนบทที่นี้ไม่ให้เกียรติผู้หญิง ผู้หญิงไม่มีสิทธิร่วมโต๊ะ กินข้าว ต้องกินในครัว แต่ทุกครั้งที่พ่อพาแม่ไปเยี่ยมบ้าน ก็ให้นั่งร่วมโต๊ะอยู่เสมอ เมื่อญาติๆมาที่บ้าน คุณกับฉันไม่เพียงแค่นั่งร่วมโต๊ะกินข้าว และในยามที่แม่ต้องทำอาหาร ถ้าแม่ยังไม่ได้ถอดผ้ากันเปื้อนแล้วมานั่ง ใครก็ห้ามเริ่มกินก่อน เป็นการให้เกียรติกับสตรีอย่างหนึ่ง นี่เป็นธรรมเนียมของบ้านเรา อาก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจ พ่อจึงตอบกลับไปว่า "ถ้าอยากไปนั่งกินที่ห้องครัวก็เชิญ ไม่มีใครห้ามเธอหรอก บ้านเราอิสระมาก แต่ถ้าไม่ไปก็นั่งกินดีๆ"
ดังนั้นเรื่องที่เข้ากับแม่สามีหรืออาได้ยากนั้น สาเหตุมาจากการได้ใจ หลายปีที่ผ่านมา ก็ไม่เคยเห็นใครกล้ามาหาเรื่องแม่ เพราะมีพ่อคอยรับหน้า
3.ศักดิ์ศรีนั้นต้องได้มาด้วยตัวเอง ไม่ใช่ได้มาจากภรรยา
มีผู้ชายบางคนบอกกับภรรยาว่า "อยู่ต่อหน้าคนอื่น เธอต้องเชื่อฟังฉัน ทำงานเยอะๆ เราถึงจะมีศักดิ์ศรี" ศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายไม่ได้มาด้วยเงิน ไม่ได้มาด้วยการรังแกภรรยา ศักดิ์ศรีของผู้ชายนั้นได้จากการหาเงินและการทำงาน ไม่ต้องมาหาศักดิ์ที่บ้าน ทั้งชีวิตของพ่อได้รับศักดิ์ศรีจากข้างนอกอย่างเต็มเปี่ยม ถ้ามันไม่ขัดกับเรื่องงาน พ่อก็จะเชื่อฟังและทำตามที่แม่ขอ
มีคนนินทาว่าพ่อเป็นคนกลัวเมีย พ่อบอกว่าคนที่พูดแบบนี้เป็นคนบ้านนอก พ่อเต็มใจที่จะเป็นแบบนี้ ใครจะว่าอะไรก็ช่างมัน ความจริงวัฒนธรรมในกรมทหารก็ไม่ค่อยดี ดูถูกสตรี โดยเฉพาะเมีย แต่ไม่มีใครกล้าดูถูกแม่ฉัน เพราะท่าทีของพ่อ คือถ้าใครไม่ให้เกียรติแม่ก็ถือว่าไม่ให้เกียรติพ่อ เพราะฉะนั้นแม่ไม่เคยถูกใครรังแกหลายครั้งที่ผู้หญิงบ่นว่าเพื่อนและครอบครัวของสามีไม่ให้เกียรติ เพราะสามีไม่ให้เกียรติ จึงถูกคนอื่นรังแก
4.มีภรรยาไว้เพื่ออะไร มีเพียงคำตอบเดียว
ถ้าสามีรู้จักที่จะห่วงใยและให้เกียรติภรรยา บรรยากาศในครอบครัวก็จะดีมากพ่อสามีไม่ใช่คนเลว แต่เป็นคนอารมณ์ร้อน แม่สามีกลับเป็นคนอ่อนแอแต่นิสัยดี จึงต้องรองรับอารมณ์ของพ่อสามีอยู่ไม่น้อย โชคดีที่สามีของฉันได้จุดเด่นของทั้งสอง เขาไม่ชอบบรรยากาศในบ้านของตัวเอง เมื่อสามีได้มาทานข้าวครั้งแรกที่บ้านก็ตกตะลึง ในโลกนี้ยังมีการใช้ชีวิตแบบนี้อยู่หรือ สามีภรรยาเข้ากันได้ดีมาก ชีวิตสงบสุขแต่ไม่น่าเบื่อ ทำอะไรก็ทำด้วยกัน มีคำหนึ่งที่เหมาะสำหรับพ่อฉันมาก ความโหดร้ายไม่ได้หมายความว่าจะเป็นลูกผู้ชายแท้ มีใจเมตตาก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ใช่ลูกผู้ชาย
ฉันและพี่ชายมักบ่นว่าแม่ทำอาหารไม่อร่อย แต่เรากลับโดนพ่อด่าอย่างเจ็บแสบว่า "แม่ไม่ใช่คนใช้ของพวกเธอ ทำให้กินก็ดีแล้ว ถ้าไม่อร่อยก็ไปทำกินเองสิ" พ่อทำอาหารไม่เป็นและไม่เคยเข้าครัว พ่อไม่เคยบ่นเลย แม่ทำอะไรพ่อก็กิน ฉันกับพี่ชายไม่ค่อยพอใจ จึงลงมือทำไปมัว ดังนั้นฝีมือทำอาหารของพวกเราจึงไม่เลว บ้านเรามีคนใช้ เพราะพ่อยอมให้แม่ทำงานหนักคนเดียวไม่ได้
ฉันทนฟังกับความพูดแบบนี้ไม่ได้ ทำอาหารก็ไม่เป็น ซักผ้าก็ไม่สะอาด แต่งกับเธอเพื่ออะไร ในบ้านของฉัน มีภรรยาไว้เพื่ออะไร คำตอบนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือ มีภรรยาไว้เพื่อรัก
ฉันทำอาหารอร่อย ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันต้องทำอาหารตลอด ถ้าฉันไม่ได้ทำสามีก็ยินดีที่จะทำ หรือไม่เราก็ออกไปกินข้าวนอกบ้าน ได้ยินมาว่าผู้ชายบางคนเมื่อกลับถึงบ้าน เห็นว่าภรรยาไม่ได้ทำอาหารก็จะเริ่มโมโห บ่นว่าทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน กลับบ้านก็ไม่มีข้าวร้อนๆให้กิน ฉันรู้สึกแปลกมาก ใครบ้างที่ไม่เหนื่อยมาทั้งวัน?
ความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว ขอเพียงแค่สามีเอาใจภรรยาบ้าง ก็จะทำให้บรรยากาศในบ้านดีและน่าอยู่ นี้แหละคือเป้าหมายของชีวิตสมรสที่ดี
แอดอ่านแล้วอบอุ่นใจเหลือเกิน เมื่อไรจะเจอคนแบบนี้บ้างนะ!
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
