พลทหารปิยพงษ์ สังข์เผือก เป็นเพื่อนที่ทำให้ผมมีความสุขตลอดเวลาในการใช้ชีวิตทหาร กับคำพูดที่ว่า "ครับท่านครับ" ไม่ว่าครูฝึก จ่า แม้กระทั่งตัวผมเองจะคุยอะไรด้วย ก้อจะได้ยินพลตังพูดแค่คำว่า "ครับท่านครับ" พลตังผู้ทำอะไรไม่เป็นเลย ซ้ายหันขวาหัน สวนสนาม แม้กระทั่งผูกเชือกรองเท้าคอมแบท ผมยังต้องผูกให้ ช่วงอาทิตย์แรกปลุกผมกลางดึกทุกคืน เพราะการเป็นทหารจะไปไหนมาไหนห้ามไปคนเดียว ต้องพาบัดดี้ไปด้วยและต้องดูแลกันตลอด พลตังนี่ปลุกผมตั้งแต่4ทุ่ม เที่ยงคืน ตีสอง บอกผมว่าปวดฉี่คืนละไม่รู้กี่ครั้ง
วันดีคืนดีปลุกผมกลางดึกแล้วถามผมว่า "พี่บูมครับ หิวข้าวมั้ยครับ" ฮั่นแน่!! มีความเป็นห่วง แต่ไม่ดูเวลาเลยว่าผมจะนอน ง่วงก้อง่วง เหนื่อยก้อเหนื่อย แต่ก้อต้องทน เพราะเราดันเป็นเพื่อนกัน ผ่านมาถึงวันนี้ ครบ5เดือนพอดี สิ่งที่ทำให้ผมมีความสุขและยิ้มได้ทุกครั้งคือพลตังเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น มีระเบียบวินัย มีน้ำใจ ทำอะไรได้ด้วยตัวเองทั้งหมด และทุกครั้งที่เจอผม พลตังจะพูดเหมือนเดิมซ้ำๆว่า "พี่บูมสบายดีมั้ยครับ" พร้อมกับรอยยิ้มกว้างๆแบบจริงใจ นี่แหล่ะครับ การมาเป็นทหาร ได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด ความอดทน ระเบียบ วินัย มิตรภาพและทำให้เราสองคนรักชาติมากขึ้นกว่าเดิม พลบูม ทอ.59/1
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
