นิทานแกะขาวขนเหลือง สะท้อนวงการสงฆ์ จาก เพจ ฟักโกสต์

กาลครั้งหนึ่ง ในประเทศที่ใช้ผ้าเหลืองเขียนคำสอนที่ดีงาม สืบต่อสั่งสอนจากคนรุ่นก่อนถึงคนรุ่นหลัง โดยคนในประเทศนี้จะเลี้ยงแกะขาวขนเหลืองไว้ นำขนมาทอผ้าเหลือง เพื่อมาเขียนคำสอนเป็นแบบนี้มาช้านาน จนเวลานี้เกิดการเปลี่ยนแปลง แกะขาวขนเหลืองนั้น กลายเป็นแกะดำขนเหลืองไปซะส่วนใหญ่ ทำให้ผ้าเหลืองที่ทอจากแกะดำขนเหลืองนั้นเมื่อเขียนคำสอนที่ดีงามแล้วมักเลือนหายไปหรือไม่ก็กลายเป็นคำสอนแปลกๆแต่ชาวเมืองก็ไม่สงสัยหรือบางคนก็ไม่กล้าพูด ไม่กล้าคัดสายพันธุ์แกะดำขนเหลืองเพราะนับถือขนสีเหลืองที่งดงาม

จนนานวันผ่านไป จากแกะดำขนเหลืองนั้น กลายพันธุ์เป็นหมาป่าสีดำขนเหลือง ซึ่งมันชั่วร้ายและฉลาดมาก หมาป่าสีดำขนเหลืองขึ้นเป็นจ่าฝูงแกะดำขนเหลือง หลังจากนั้นผ้าเหลืองที่ทอจากขนของหมาป่าสีดำขนเหลืองและแกะดำขนเหลืองเขียนคำสอนให้คนงมงาย เขียนให้คนเอาอาหารมาให้มันกินเยอะๆ ให้ทำที่อยู่ที่นอนของพวกมันให้ดีๆ อยู่กันอย่างสุขสบาย

หลังจากนั้นประเทศเริ่มล้าหลังกว่าประเทศอื่น ประชาชนก็งมงายมากขึ้น คำสอนดีๆเริ่มหายไปจนแก้ไม่ได้ แล้วประเทศนี้ก็เหลือแต่หมาป่าขนเหลือง กับคนงมงายที่ไม่กล้าคิดจะเปลี่ยนแปลง