นี่แหละต้นเหตุ!! ทำไมเกาหลีถึงแบ่งเป็นเหนือกับใต้ จุดเริ่มต้นของสงครามเกาหลี!!

สงครามโลกครั้งที่สอง ฝ่ายอักษะแพ้สงคราม เกาหลีซึ่งถูกญี่ปุ่นยึดครอง (สนธิสัญญาอึลซา 1905 สนธิสัญญาผนวกญี่ปุ่น-เกาหลี 1910) ถูกแบ่งออกเป็นผ่ายเหนือและใต้ โดยเส้นขนานที่ 38

คิมอิลซอง ขอความช่วยเหลือ ไปยังผู้นำพรรคคอมมิวนีสจีน และโซเวียต ในการทำสงคราม
เขาประเมินว่า สงครามครั้งนี้ ใช้เวลาไม่เกินสามสัปดาเท่านั้น และนี่คือความผิดพลาดครั้งสำคัญ

เมษา ปี 1949 คิมทำหนังสือขอความช่วยเหลือจาก ประธานเหมา
ประทานเหมารับปาก จะช่วยคุ้มครอง และ จัดหาอาวุธหนักให้เกาหลีเหนือมีนาคม ปี 1949 ก่อน

สงคราม 1 ปี คิมส่งแผนการรวมชาติเกาหลี ให้โซเวียต
สตาลิน กำลังวุ่นวายกับ สงครามเย็น และแผนการขายอำนาจในยุโรป จึงช่วยเกาหลีอย่างระวัง
โดยสั่งการให้ รัฐมนตรีกลาโหม พิจรณาจัดอาวุธ เป็น รถถังT34 จำนวน 140 คัน ให้กับเกาหลีเหนือ

จีน ไม่สามารถให้การสนับสนุนเกาหลีเหนือได้มากนัก เนื่องจาก ยังติดพันอยู่กับจีนชาตินิยม
ซึ่งนำโดย เจียงไคเชค ทำได้เพียงสนับสนุนปืนค. และกระสุน เล็กน้อยเท่านั้น

โซเวียต สตาลิน ให้การสนับสนุน ปืนใหญ่จำนวนมาก และ รถถัง T34 จำนวน 140 คัน

เกาหลีใต้ มีกองกำลังรักษาสันติภาพ สับสนุนโดยสหรัฐ จำนวนเพียงหยิบมือ
กองทัพเกาหลีใต้เอง อาวุธล้าสมัย ไม่มีรถถังประจำการ

ทรูแมน ผู้นำสหรัฐ จงใจไม่ให้การสนับสนุนเกาหลีใต้ในการป้องกันตนเอง
เนื่องจาก นายพล แมคอาร์เทอร์ และผู้นำระดับสูง ให้ความเห็นว่าฃ
เกาหลีไม่เป็นผลประโยชน์สำคัญของสหรัฐ และนี่คืออีกหนึ่งความผิดพลาดครั้งสำคัญ
เป็นอีกครั้ง หลังจากที่ cia ทำพลาด

คิมอิลซอง ประกาศสงคราม

25 มิถุนายน 1950
คิม ประกาศสงคราม ภาษาอังกฤษสำเนียงไทยออกเสียงว่า ดิแคร์วอล แต่ฝรั่งจะออกเสียงว่า declare war ดูปากคิมช้าๆครับ declare war (ทำเสียงอีน้อง ณะชา จะได้อารมณ์มาก)

ก่อนเริ่มสงคราม cia ประเมิณว่าทหารเกาหลีเหนือ มีกำลังพล 35,000 นาย แต่ cia โดนคิมสอนงาน ประเมินพลาดไปกว่าแสนนาย คิดได้ถึงตอนนี้ก็พลาดไปเสียแล้ว คิม รวมรวมกำลังได้กว่า 135,000 นาย (จีนให้ความช่วยเหลือ) บุกข้ามเส้นขนาน ที่ 38 โดยมีปืนใหญ่ และปืน ค.ให้การสนับสนุน

กองพลน้อยรถถัง มี t34 เป็นหัวหอก นำหน้าทหารราบ จำนวน 7 กองพล เข้าสู่สงคราม

สองวันหลังจากประกาศสงคราม
คณะทูต เสนาธิการทหารสหรัฐ และ รัฐบาลเกาหลีใต้ เสนาธิการทหารเกาหลี กองบัญชาการกองทัพบกอบพยบลงใต้ คณะเสนาธิการเกาหลีใต้พยายามอย่างหนัก เพื่อไม่ให้ ระเบิดสพานข้ามแม่น้ำฮาน ก่อนที่ ประชนชนนับหมื่นจะข้ามได้หมด แต่ความพยายามไม่เป็นผล ทหารเกาหลีระเบิดสพาน ขณะที่มีพลเรือนและทหาร ติดข้างอยู่อีกฝั่งนับหมื่น และมีคนอยู่บนสพานราวหนึ่งพันคน

การระเบิดสพานข้ามแม่น้ำฮาน มีผู้เสียชีวิต 800 คน
ภาพนี้เป็นการ ปืนข้ามสพานโดยประชาชน หลังจากที่สพานโดนระเบิดในการรบวันแรกๆ ทหารเกาหลีใต้ กว่า 95,000 นายไม่สามารถ ต่อกรกับ รถถัง และปืนใหญ่ของฝ่ายเหนือได้เลยสถานการณ์ อยู่ในขั้นวิกฤต

กองพลยานเกราะ ของฝ่ายเหนือ และกองพลทหารราบ 4 กองพล เคลื่อนกำลังไปทางใต้
โดยมีปืนใหญ่ โซเวียต กว่า 1600 กระบอกคอยยิงสนับสนุน กดหัวทหารเกาหลีใต้ให้มุดอยู่ในบังเกอร์

30 มิ.ย. 1950 เพียง5วัน ของสงคราม กองพลยานเกราะ และกองพลทหารราบ จำนวน 50,000 นาย
นำกำลังเข้ายึดกรุงโซลได้อย่างง่ายดาย

การรบเข้าสู่วันที่ 6 เครื่องบิน เครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิด Yak9 กว่า 200 เครื่อง ระดมทิ้งระเบิดฝ่ายใต้อย่างหนักทหารบกเกาหลีใต้ สูญเสียกว่าหนึ่งในสาม และอีกนับพันที่บาดเจ็บ

ท่าทีของอินทรีกระดาษ

9 ชั่วโมง หลังจากเกาหลีเหนือ นำกำลังเข้าโจมตีเกาหลีใต้ หนังสือพิมพ์ประโคมข่าวสงครามครั้งนี้
ก่อนประธานาธิบดี จะรู้เสียอีก

ทรูแมน เรียกประชุมเสนาธิการทหาร โดยคณะเสนาธิการให้ความเห็นว่า ควรใช้อาวุธนิวเครียร์ หรือเรื่องบินทิ้งระเบิดไม่ควรส่งกำลังทหารราบเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสงครามครั้งนี้

บทวิเคราะห์
หลังจากสงครามโลกครังที่สอง สหรัฐลดขนาดกองทัพลดลงอย่างมาก งปประมาณ ถูกตัดเหลือเพียงในสิ่งที่จำเป็นเท่านั้นกองเรือในแปซิฟิก ลดขนาดเหลือเพียงครึ่งเดียว และกองกำลังในญี่ปุ่น คงใว้เพียงทหารราบ อีกทั้งประชาชนจำนวนมาก ไม่สามารถจะรับสงครามได้อีก ไม่อาจรับความสูญเสียคนที่รัก กับสงครามนอกบ้านเกิดได้อีกต่อไป

สายลับคอมมิวสนิส
วุฒิสมาชิก โจเซฟ แม็คคาร์ธี (Joseph McCarthy) ได้เปิดเผยถึงนักการเมืองสหรัฐเป็นสายลับคอมมิวนีสต์
จุดกระแส หวาดกลัวภัยคอมมิวนีสต์ขึ้นทั่วประเทศ ประชาชมเริ่มเห็นด้วยถึงความจำเป็นกับสงครามครั้งนี้

"หากมีคอมมิวนีสเพียงคนเดียว ในกระทรวงการต่างประเทศ เหมือนกับมีคอมมิวนีสต์นับพันในชาติ"
นี่คือประโยคที่ แม็คคาร์ธี ใช้เรียกร้องให้สหรัฐใช้มาตรการโต้ตอบเกาหลีเหนือ

มติสหประชาชาติ
สหรัฐเรียกร้องให้เปิดประชุมคณะมนตรีความมั่นคง โซเวียตประท้วงไม่เข้าร่วมประชุม
เนื่องจาก สหรัฐ ไม่ยอมรับผู้แทนของจีนใหม่ ที่มาแทนที่จีนคณะชาติ
การประชุมมีมติประนามเกาหลีเหนือ และเรียกร้องให้ยุติสงคราม และ 16 ชาติ ประกาศเข้าร่วม
ภารกิจรักษาสันติภาพเกาหลี หนึ่งในนั้น มีไทยด้วย ( ใว้เล่าช่วงท้ายสงครามละกัน)

สหรัฐเข้าร่วมสงคราม

สหรัฐ และพันธมิตรกองเรือ 9 ชาติ เข้าควบคุม ทะเลเหลือง และทะเลญี่ปุ่น
และส่งกองเรือที่ 7 ประกอบด้วยเรือบันทุกเครื่องบิน และเรือพิฆาต เพื่อสนับสนุน สงครามครั้งนี้
ระหว่างกองเรือผ่านไต้หวัน (จีนคณะชาติ) กองเรือที่7 ได้ส่งเครื่องบิน 29 ลำ ขึ้นบินเหนือ
ช่องแคบไต้หวัน เพื่อปรามเหมา (อย่าเปรี้ยวนะเอ็ง บุกไต้หวันเจอสงครามนิวเครียร์แน่)
เพราะหากสหรัฐต้องเสียไต้หวันไปอีก โลกเสรีคงต้อง เผชิญวิกฤตศรัทธาครั้งยิ่งใหญ่
ซึ่งจะกระทบกับอำนาจในภูมิภาคเอเชีย ของสหรัฐ และโลกเสรี

20 ก.ค.1950 นายพลแมคอาเธอร์ เรียกร้องให้ส่งทหารราบเข้าร่วมสงคราม อย่างเร่งด่วน

พญาอินทรีสยายปีก
สหรัฐ ส่งทหารเข้าร่วมรอบแรก จำนวน 4 กองพล ประกอบด้วย กองพลทหารราบที่ 2 24 25 และกองพลทหารม้าที่ 1

เนื่องจาก ทหารเกาหลีเหนือ ทำลายสนามบินส่วนใหญ่ของฝ่ายใต้ สหรัฐจึงต้อง อาศัยเรือบันทุกเครื่องบินและฐานบินในญี่ปุ่น ส่งเครื่องบิน F4U Corsair P51s B26s ขึ้นครองน่านฟ้าฝั่งเกาหลีใต้

ใครจะคิด ว่าเครื่องบินเจ๊ท จะทำการรบครั้งแรกที่สมรภูมินี้
และการต่อสู้ระหว่างเครื่องบินเจทครั้งแรก ก็จะเกิดขึ้นในสงครามครั้งนี้เช่นกัน
รออ่านช่วงท้ายๆครับ

สภานการณ์วิกฤต

กองกำลัง สหประชาติ นำโดยสหรัฐ กำลังตกที่นั่งลำบาก ทหารเกาหลีเหนือ ตีโอบเป็นรูปครึ่งวงกลมและแทรกซึมลงทางใต้ เพือกดดันให้ กองทัพเกาหลีไต้ และ กองพลที่ 24 ของสหรัฐ ที่อยู่บริเวณใจกลางประเทศ ถอยร่นไปที่ปลายคาบสมุทรเกาหลี บริเวณเมืองปูซาน

การยกพลขึ้นบกของ สหรัฐ ในนามกองกำลังสหประชาติ เปรียบเสมือนประกาศให้จีน และโซเวียตหยุดให้การสนับสนุน เกาหลีเหนือ สองมหาอำนาจตกใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ในช่วงแรก ที่ทหารสหรัฐจำนวน 4 กองพลต้องเผชิญกับการขาดแคลนยุธรโปกรณ์อย่างหนัก ทั้งอาวุธประจำกาย อาวุธหนัก การยกพลขึ้นบกครั้งนี้ ทำได้เพียงประวิงเวลา สหรัฐสูญเสียอย่างหนัก และหนักขึ้นอีกในสัปดาห์ต่อๆมา

คณะเสนาธิการสหรัฐ ประเมินว่า สภาพภูมิประเทศของเกาหลี ไม่สามารถ ใช้รถถังหนักได้
คณะเสนาธิการสหรัฐทำผิดพลาดอีกแล้ว และโซเวียต ตอบแทนความผิดพลาดอย่างสาสม
ด้วยการการ บดขยี้ กองพลทหารม้าที่ 1 อย่างย่อยยับ ในการรบหลายครั้ง

การล่าถอยสู่แม่น้ำ ดั๊กท๊อง
การถอยร่นลงใต้ เป็นไปด้วยความสิ้นหวัง ทหารเกาหลีเหนือ ใช้ยุทรวิธี การเข้าตี แบบโอบล้อมและแยกกำลัง ของฝ่ายสหรัฐออกจากกัน การถอยร่นเป็นไปด้วยความยากลำบากและสูญเสียอย่างหนัก พลตรี วินเลี่ยม ดีน ผู้บัญชาการ การรบแนวหน้า ถึงกับนำอาวุธประทับบ่า มายิงรถถังฝ่ายตรงข้ามด้วยตัวเอง

การโอบล้อม

การใช้วิธีโอบล้อม ต้องการการ ส่งกำลังบำรุงอย่างสูง น้ำมันเชิ้อเพลิง อะหลั่ยรถถัง
และที่สำคัญ กำลังคน ยิ่งโอบล้อมมากเท่าไหร่ ใช้จำนวนทหารมากขึ้นเท่านั้น หากทหารที่ล้มตาย
ไม่ได้ถูกทดแทนอย่างเพียงพอ ยิ่งนานเท่าไหร่จะเปิดช่องโหว่ในยุทรวิธีนี้ คิมประเมินพลาดเสียแล้ว
การสูญเสียของทหารเกาหลีเหนือ สูงถึง 58,000 นายแล้วในตอนนี้

เวลาราคาแพง
การถอยร่นลงใต้ ใช่ว่าไร้ประโยชน์เสียทีเดียว มันเป็นการต่อลมหายใจ ของกองกำลังรักษาสันติภาพ
ทำให้มีเวลา ในการเสริมกำลัง ทหาร และ ยุทธปัจจัย เข้ามาผ่านทางเมือง ปูซาน กองกำลังรักษาสันติภาพต้องจ่ายค่าเวลา เป็นชีวิตทหารแนวหน้ากว่า 20,000 นาย

ตั่งตัวติด
แมคอาเธอร์ ถูกโยกไปรับตำแหน่ง ผู้บัญชาการกองกำลังทหประชาชาติ
พลเอก วอร์ตัน วอกเกอร์ เข้ามารับตำแหน่ง ผู้บัญชาการกองกำลังทหารราบที่ 8
วอร์ตัน ปรับปรุงการสื่อสาร กรือฝึกที่เข้มงวดมากขึ้น การเข้ามาของชายผู้นี้
ทำให้ทหารราบสหรัฐ มีขวัญกำลังใจดีขึ้น เขาเป็นคนดุ และเชียวชาญการรบ เป็นอย่างมาก

การโอบล้อมครั้งสุดท้าย
ตอนนี้ กองกำลังสหประชาชาติ ถอยมาหลังแนวแม่น้ำ ดั๊กทอง ซึ่งเป็นที่มั่นสุดท้าย ก่อนจะถูกตีตกทะเลการล้อมกรอบ ของเกาหลีเหนือ มาจากทางตะวันออก และทางใต้ กองกำลังสหประชาชาติ จำเป็นต้องเสริมแนวป้องกัน ซึ่งต่อมาเรียกแนวป้องกันนี้ว่า แนวป้องกันปูซาน

พลเอก วอร์ตัน ออกคำสั่ง ห้ามถอยเด็ดขาด (ก็แน่ซิว่ะครับ ถอยอีกก็ตกทะเลแล้ว)
การรบดำเนินต่อไปอย่างดุเดือน ถึงเวลาแล้ว ที่กองกำลังสหประชาชาติ จะตีโต้กลับ
รถถัง m26 ปืนใหญ่ และกระสุน จำนวนมาก ถูกขนถ่ายผ่านท่าเรือปูซาน มายังแนวป้องกัน

เมื่อ นาวิกโยธิน เหยียบฝั่ง เหตุคับขันพลันคลี่คลาย

นาวิกโยธิน ผู้เชียวชาญการรบ ถูกส่งเข้ามาแทนที่ ทหารบกผู้อ่อนล้าจากสงคราม
พวกเขาถูกฝึกมาเพื่อเป็นนักฆ่าประสิธภาพสูง พวกเขาทำงานเป็นทีม รบอย่างกล้าหาญ

คดีพลิก
การปิดล้อมของเกาหลีเหนือ สูญเสียอย่างหนัก จากการโจมตีทางอากาศ และปืนใหญ่ของฝ่ายกองกำลังรักษาสันติภาพ กองกำลังเกาหลีใต้ ที่ครั้งหนึ่ง เคยเกือบละลายทั้งกองทัพ ถูกติดอาวุธและฝึกจากสหรัฐ บัดนี้ ทหารเกาหลีใต้กลับมาแล้ว

คดีพลิก รอบสอง
การปิดล้อมสร้าง ปัญหาการส่งกำลังบำรุงอย่างมาก น้ำมัน กระสุน และจำนวนคน ไม่ได้ถูกทดแทนอย่างเพียงพอเกาหลีเหนือ รวบรวมกำลัง ครั้งสุดท้าย หวังจะเจาะผ่านแนวป้องกันให้ได้ โดยเจาะไปที่แนวป้องกันที่อ่อนที่สุดเพียงจุดเดียว แนวป้องกัน ถูกตีแตกบางส่วน โดยการมาของทหารจีน

มังกรไร้เกร็ด

พันธมิตรโจมตีกลับ

เหตุการณ์ที่ผลิกผันอีก ครั้ง
- 1 ธ.ค. 1950 จีนส่งทหารกว่า 500000 นายเข้าสู่เกาหลีเหนือที่กำลังจะพ่ายแพ้ และนี่ก็คือจุดเปลี่ยนที่สำคัญอีกครั้ง

- 27 ธ.ค. 1950 ฝ่ายคอมมิวนิตส์ยึดเปียงยางคืนมาได้

- 31 ธ.ค. 1950 ฝ่ายคอมมิวนิตส์ขับไล่ทหารพันธมิตรให้พ้นไปจากเส้นขนานที่ 38 ได้สำเร็จ และเตรียมตัวบุกเกาหลีใต้อีกครั้ง

- 12 ม.ค. 1951 ฝ่ายคอมมิวนิตส์บุกเกาหลีใต้อีกครั้ง และเข้าประชิดกรุงโซลอย่างรวดเร็ว

- 28 ม.ค. 1951 ฝ่ายคอมมิวนิตส์ยึดกรุงโซลได้ ฝ่ายพันธมิตรต้องถอยไปที่จูโน่

- 4 มิ.ย.1951 ถึง 23 มี.ค. 1953 ฝ่ายคอมมิวนิตส์พยายามรุกคืบไปให้ถึงปูซาน แต่ฝ่ายพันธมิตรเข้าต่อต้านอย่างสุดสามารถ การรบติดพันกันที่ภาคกลางของเกาหลีใต้กว่า 1 ปี จนกระทั่งสหประชาชาติส่งกองหนุนเข้าไปในเกาหลีใต้อีก ครั้ง

วนเข้าลูปเดิม แต่ครั้งนี้มีสิ่งที่แตกต่าง ทหารจีนกว่ห้าแสนนาย ได้เข้าร่วมการปิดล้อมครั้งนี้

- 30 มี.ค. 1953 ฝ่ายพันธมิตรเข้าผลักดันฝ่ายคอมมิวนิตส์ขึ้นเหนือ

- 20 มิ.ย. 1953 ฝ่ายพันธมิตรเข้ายึดกรุงโซลคืนได้

- 2 ก.ค. 1953 ฝ่ายพันธมิตรขับไล่ทหารคอมมิวนิตส์ให้พ้นเส้นขนานที่ 38 ไปได้สำเร็จ

- 27 ก.ค. 1953 เจรจาหยุดยิง เวลา 10.00 น มีการเจรจาหยุดยิง อันเป็นการหยุดสงคราม มาถึงทุกวันนี้
(ในทางเทคนิก ทั้งสองเกาหลียังทำสงครามอยู่ เพียงแต่หยุดยิงเท่านั้น)

สรุปความเสียหาย

ฝ่ายคอมมิวนิตส์
ทหารเกาหลี เหนือเสียชีวิต 215,000 นาย บาดเจ็บ 303,000 นาย สูญหาย 120000 นาย
ทหาร จีนเสียชีวิต 148000 นาย บาดเจ็บ 380000 นาย สาบสูญ 21400 นาย
ทหารรัส เซียเสียชีวิต 282 นาย

ฝ่ายพันธมิตร
ทหารเกาหลีใต้เสียชีวิต 137,899 นาย บาดเจ็บ 450,742 สาบสูญ 32,838
ทหารอเมริกันเสียชีวิต 36,516 นาย บาดเจ็บ 92,134 สาบสูญ 8,176
ทหารชาติอื่นๆเสียชีวิตรวม 200,000 นาย
ยอดรวมพลเมืองที่เสียชีวิต/บาดเจ็บ: 2.5 ล้าน (ประมาณการ)

เกาหลีใต้: 990,968
373,599 เสียชีวิต
229,625 บาดเจ็บ
387,744 ถูกลักพาตัว/หายสาบสูญ
เกาหลีเหนือ: 1,550,000 (ประมาณการ)