สามีบอกว่าพ่อแม่จะมาเยี่ยม ฉันจึงจัดอาหารชุดใหญ่ แต่พอเปิดประตูมากลับเจอแบบนี้? ทำให้ฉันได้บทเรียนล้ำค่า?

เมื่อไม่นานมานี้เว็บไซต์ต่างประเทศได้เปิดเผยเรื่องราวของชาวเน็ตท่านหนึ่งโดยเรื่องราวมีอยู่ว่า

ตื่นเช้ามาสามีรีบมาบอกฉันว่า "คุณรีบไปจ่ายตลาดเถอะ เมื่อกี้พ่อแม่คุณโทรมาบอกว่าจะมาเยี่ยมตอนเที่ยง ไปซื้อกับข้าวมาเตรียมไว้นะ ประมาณ 11 โมงพ่อแม่คุณน่าจะมาถึงสถานีรถไฟ"

ฉันได้ยินดังนั้นก็ดีใจมาก เพราะไม่ได้เจอท่านมานาน รีบออกไปตลาด จับจ่ายซื้อของกินมากมาย เพื่อเตรียมไว้จัดอาหารกลางวันรอพ่อแม่ ช่วงใกล้ 11 โมงฉันบอกสามีว่า "คุณช่วยไปรับพ่อแม่ฉันที่สถานีหน่อยสิ" สามีตอบมาว่า "ตรงสถานีก็มีรถสองแถวต่อมาบ้านเรา ก็ให้พ่อแม่ขึ้นรถสองแถวมาเลยสิ" ฉันได้ยินดังนั้นก็ไม่พอใจที่สามีไม่ยอมออกไปรับพ่อแม่ จึงได้ต่อว่าสามีไป "คุณคะ พ่อแม่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะฝนตกฟ้าร้องพ่อแม่ก็ไปรับไปส่งฉันที่โรงเรียน แค่นี้คุณไปรับให้ฉันหน่อยไม่ได้หรอ" สามีจึงรีบพูดว่า "ฮ่าฮ่าฮ่า ผมล้อเล่นน่ะ แค่นี้เองผมไปรับให้ได้อยู่แล้ว"

จากนั้นสามีก็ออกจากบ้านไปรับพ่อแม่ ส่วนฉันเตรียมกับข้าวเสร็จแล้วจัดขึ้นโต๊ะไว้รอพ่อแม่มาถึง ช่วงใกล้เที่ยงมีเสียงเคาะประตู ฉันรีบวิ่งไปเปิดประตู ก็ต้องประหลาดใจเพราะแขกที่มาไม่ใช่พ่อแม่ฉัน แต่เป็นพ่อแม่สามี ฉันจึงพูดขึ้นมาว่า "อ้าวพ่อแม่ มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ไม่เห็นบอกกันก่อน เข้ามาก่อนค่ะ"

พ่อแม่สามีถือถุงใหญ่รุงรังแล้วเดินเข้าไปในบ้าน พวกเราทานข้าวเที่ยงชุดใหญ่ที่ฉันเตรียมไว้ ระหว่างนั้นฉันไม่ได้พูดอะไรแต่ก็ยังรู้สึกโกรธที่สามีแกล้งกันแบบนี้ ทานข้าวเสร็จเราคุยกันสักพัก พ่อแม่ก็ขอตัวกลับก่อนเพราะต้องไปให้ทันรถไฟเที่ยวเย็น

พ่อแม่สามีออกจากบ้านไป ฉันจึงได้โอกาสถามสามีว่า "นี่มันเกิดอะไรขึ้น ไหนคุณบอกพ่อแม่ฉันโทรมาไง?" สามียิ้มให้แล้วพูดว่า "ถ้าผมไม่บอกว่าเป็นพ่อแม่คุณ คุณจะลุกขึ้นมาเตรียมกับข้าวชุดใหญ่ขนาดนี้ไหม แล้วถ้าผมไม่บอกว่าเป็นพ่อแม่คุณ คุณจะยอมให้ผมไปรับท่านที่สถานีไหม" ฉันก็ยังไม่พอใจอยู่ดีที่สามีไม่ยอมพูดตรงๆ สามีจึงพูดต่อว่า "จำได้ไหม ครั้งก่อนที่พ่อแม่ผมมา คุณก็ไม่ได้เตรียมกับข้าวอะไรให้ท่าน เพราะคุณบอกว่าไม่มีเวลา แล้วพอผมจะไปรับที่สถานีคุณก็ยังไม่ยอมให้ไป บอกว่านั่งรถสองแถวประหยัดกว่าที่เราจะขับรถไปรับ ให้พวกท่านนั่งรถสองแถวเข้ามาเอง" แต่คุณรู้ไหมว่าวันนี้พวกท่านหิ้วอะไรมา พุทราของโปรดของคุณไง ที่ท่านมาวันนี้เพราะว่าสวนพุทราออกลูก จึงเอาพุทราของโปรดมาฝากลูกสะใภ้"

ฉันฟังแล้วเริ่มรู้สึกผิด สามียังพูดต่ออีก "ผมเองก็อยากให้ท่านได้กินของดีๆ ท่านอุตส่าห์มาหา ก็อยากจะไปรับท่านที่สถานี เพราะตอนเด็กๆ พ่อแม่ผมก็ไปรับไปส่งผมที่โรงเรียนเหมือนกัน ไม่ว่าฝนจะตกแดดจะออก ผมอยากให้คุณคิดว่าพ่อแม่คุณก็เหมือนพ่อแม่ผม พ่อแม่ผมก็เหมือนพ่อแม่คุณ คุณรักพ่อแม่คุณ ผมก็รักพ่อแม่ของผม เราแต่งงานอยู่ร่วมกันมาขนาดนี้ ผมว่าคุณน่าจะเปิดใจรับพ่อแม่ผมเสียที"

ทันใดนั้นฉันน้ำตาไหลออกมา เป็นเพราะความรู้สึกผิดต่อสามี ฉันเห็นแก่ตัวมาตลอดที่อยากให้สามีดีกับพ่อแม่ฉัน แต่ฉันเองกลับไม่เคยเปิดใจให้พ่อแม่สามี ฉันจึงบอกสามีว่าอาทิตย์หน้าชวนพ่อแม่สามีมาอีกนะฉันจะเตรียมกับข้าวไว้ให้และฉันอยากจะให้ของขวัญชิ้นหนึ่งกับพวกท่านด้วย

ที่จริงวันนี้ฉันเตรียมเงินใส่ซองเอาไว้ กะว่าจะให้พ่อแม่ฉันแต่พอรู้ว่าเป็นพ่อแม่สามีฉันจึงไม่ได้หยิบออกมา และฉันตั้งใจว่าจะเอาเงินในซองนี้แหละให้พ่อแม่สามีในครั้งหน้าที่ท่านมาเยี่ยม

แต่สามีพูดขึ้นมาอีกว่า "นี่พ่อแม่ยังฝากเงินเอาไว้ให้เราอีกนะ พวกท่านขายที่นาได้ เลยเอาเงินส่วนหนึ่งแบ่งให้เราสองคนเก็บไว้" ฉันฟังแล้วยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่ นอกจากฉันยังไม่ได้ให้อะไรท่านขอท่านยังให้และนึกถึงเราทั้งสองเสมอ ต่อไปฉันสัญญากับตัวเองว่าจะรักพ่อแม่สามีและดูแลให้เหมือนกับที่ฉันรักพ่อแม่ของฉัน