สามีอยู่แต่บ้านไม่ทำงาน ฉันเลยขอหย่า วันที่จะไปเซ็นใบหย่ากลับเจอรถหรูจอดอยู่หน้าบ้าน...

ฉันแต่งงานกับสามีมาหลายปีแล้ว เราย้ายไปอยู่ด้วยกันที่บ้านสามีแถบชนบท แต่ฉันก็ไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้มาตลอด ฉันอยากให้สามีย้ายเข้าเมืองหางานดีๆเป็นหลักเป็นแหล่งทำเสียที เพื่อที่ครอบครัวจะได้มีความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้ แต่สามีก็ปฏิเสธทุกครั้ง เขาให้เหตุผลว่าเค้าไม่สามารถทิ้งแม่ไว้ตามลำพัง ฉันบอกเขาว่าให้พาแม่ไปอยู่ด้วย แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าแม่เข้าไปอยู่ในเมืองชีวิตคงจะไม่สะดวก

ความจริงแม่สามีไม่ได้เป็นแม่ผู้ให้กำเนิด แม่สามีเก็บสามีมาเลี้ยงตอนอายุได้สองเดือน มีคนเอามาทิ้งไว้ที่ศาลาหมู่บ้าน แต่ท่านก็เลี้ยงดูสามีมาอย่างดี ถึงแม้ว่าครอบครัวจะไม่ได้ร่ำรวยนักก็ตาม จึงไม่แปลกที่สามีฉันจะตอบแทนบุญคุณที่ท่านเลี้ยงดูมา แต่ถ้าสามียังไม่หางานทำ ไม่มีรายได้เลี้ยงครอบครัว ฉันก็คงทนไม่ไหวเหมือนกัน ทุกครั้งที่ฉันเกริ่นเรื่องนี้สามีก็จะโมโห จนวันนี้ฉันทนไม่ไหวจึงขอหย่ากับเขา เขาเองก็เบื่อ เราจึงตกลงกันว่าจะไปเซ็นใบหย่ากันพรุ่งนี้

ตอนเช้าตอนที่เรากำลังจะออกจากบ้านไปอำเภอ เห็นรถหรูคันนึงมาจอดอยู่หน้าบ้าน หลายคนในซอยมามุงดู เพราะว่าในหมู่บ้านไม่มีใครที่มีรถราคาแพงเช่นนี้ สองสามีภรรยาเปิดประตูลงมาจากรถ ดูแล้วน่าจะอายุราว 60 พวกเขามาตามหาลูก เขานำรูปเด็กทารกมาด้วยหนึ่งใบ แล้วบอกว่าเป็นลูกน้องเขาที่เคยนำมาทิ้งไว้ในหมู่บ้านนี้ตอนอายุสองเดือน ซึ่งนั่นก็ตรงกลับประวัติของสามีฉัน

สุดท้ายแม่สามีออกมาคุย จึงได้รู้ว่าที่แท้สองคนนี้เป็นพ่อแม่ที่แท้จริงของสามีฉัน ด้วยความจำเป็นในตอนนั้นท่านทั้งสองจึงต้องทิ้งสามีฉันเอาไว้ที่นี่ และในวันนี้ท่านจะกลับมาขอลูกคืน สามีฉันได้ยินดังนั้นจึงพูดไปว่า "ผมเติบโตมาจากที่นี่ และแม่ที่เลี้ยงดูผมมาก็มีเพียงคนเดียว ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น"

ฉันได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกสงสารสามีที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ เขาคงรู้สึกสับสนไม่น้อย ในเมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมา เราจึงต้องยุติการหย่าไว้ก่อน ฉันเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนก็แนะนำให้ฉันอยู่กับสามีต่อไป เพราะต่อไปสามีคงจะมีฐานะดีกว่านี้ ในเมื่อพ่อแม่ที่แท้จริงเขาเป็นคนมีฐานะ แต่ฉันเองกลับคิดว่าต่อให้เขามีเงินมากมายแค่ไหนแต่ถ้าไม่มีความเป็นผู้นำ ไม่มีความรับผิดชอบ เงินที่มีก็คงหมดเข้าสักวันอยู่ดี
Sponsored Ad