จบลงแล้วคับ แฟนเดย์ของผม แฟนกันแค่วันเดียว ความจริง ที่ผ่านมาผมก็ตามง้อเธอมาตลอดช่วงสองปีหลัง แต่ผมง้อไม่จริงจัง แค่เธอตัดพ้อ ประชด ผมก็ถอดใจละ นี่ผมปล่อยให้เสียเวลามีความสุขไปตั้งสามปีได้ไงนะ เธอยังไม่ตอบตกลงคบกับผมตลอดหลอก ผมก็ยอมรับว่าตอนออกมาผมก็ทำกับเธอไว้แรงเหมือนกัน แต่แค่ได้กลับเพื่อนกัน ค่อยๆใกล้ชิดกันมากขึ้น ผมว่ามันโอเคกว่า การที่ผมต้องคอยส่องเฟสเธอ ซึ่งบางทีเธอก็ไม่เปิดสาธารณะ. คอยโทถามพี่สาวเธอว่าเธอเป็นไงบ้าง เวลาเธอโพสว่าเครียด ขับรถหลงทาง ก็ไม่กล้าที่จะทักไปหา ตอนนี้ผมไม่ต้องทำไรแบบนั้นนะ. ผมจะจีบเธอใหม่. ผมโครตขอบคุณตัวเองเลย. ที่ผ่านมา บางครั้งผมเอาแต่คิดแค่เสียดาย ตอนนั้นน่าจะพูดแบบนั้น ง้อแบบนี้ ตอนนี้ไม่ละ ผมจะไม่ทำอะไร ให้ตัวเองต้องมารู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ทำภายหลังเด็ดขาด
ใครคิดไร มีอะค้างคาใจ อยากถาม อยากกลับไปหาใคร ทำเถอะครับ ชีวิตจริงมันไม่สวยสมหวัง 100% หลอก. แต่ถ้าคุณได้ทำอย่างน้อย คุณก็มีโอกาสที่จะสมหวัง แต่ถ้าคุณไม่ทำเลย นอกจากไม่มีโอกาสสมหวัง คุณยังต้องจมอยู่กับคำว่า เสียดายตอนนั้นน่าจะทำแบบนั้น ไปตลอด
คุณคิดว่าชีวิตคุณมีเวลาเยอะ หรือคุณจะได้เกิดทุกชาติเจอคนคนเดิมตลอด หรอ? แค่เหตุผลนี้มันยังคุ้มไม่พออีกหรอ ที่จะลองเสี่ยงทำตามหัวใจตัวเอง สมหวังก็ดีไป ไม่สมหวังก็ถือว่าได้ลองทำแล้ว
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
