บ้านในดง"ณ ชัยนาท^^"
น้ำพักน้ำแรงก้อนแรก...ของศรัณยู^^
จำได้ว่าเริ่มทำงานครั้งแรกตอนปี2545
ประหยัดมาก!!!!พยายามเก็บทุกบาททุกสตางค์ เพื่อบ้านหลังนี้
นั่งรถเมล์เขียว รถเมล์แดง (ไม่นั่งปอ.นะ ประหยัด!!)
นั่งเรือ จากบางกะปิ ไปท่า ประสานมิตร
(เรียน มศว ) ไม่ซื้อรถ!!!!
ซื้อข้าวกินวันล่ะมื้อ(กลางวัน) เย็นกินตามกองถ่าย เช้าเอาของเหลือจากกองถ่ายมาอุ่นกิน
ปลาทูก็ซื้อแบบปลาทูดิบมาทอด เพราะมันถูกกว่าแบบนึ่ง!!
เสื้อผ้าก็ไม่ซื้อ อาศัยที่ได้จากกองถ่าย
นอนก็ไม่เปิดแอร์ เปิดผัดลมเอา
(เป็นนักร้องแล้วนะตอนทำแบบนี้อ่ะ เคยมีคนถามอายไหมขึ้นรถเมล์ ลงเรือ ไม่อ่ะ!!! เราว่า เราทำแล้ว เราเองสบายใจ ได้เก็บเงิน ไม่เดือดร้อนใคร เรา Ok)
ต้องบอกว่าจริงๆที่บ้านก็ไม่ได้ลำบากนะ พ่อแม่เป็นข้าราชการทั้งคู่ฐานะปานกลางไม่มีภาระหนี้สิน
บ้านพ่อเป็นร้านสะดวกซื้อร้านใหญ่ในจ.อุทัย
บ้านแม่ทำอู่รถ&ร้านของชำที่ชัยนาท
ครอบครัวเรามีบ้านเป็นห้องแถว2ชั้นติดกัน2ห้องของตัวเอง
มาอยู่ กทม ก็อยู่ทาวเฮ้าส์2ชั้นที่แม่ซื้อไว้ให้
แต่ใจเราอ่ะ มันบอกตัวเองแต่เด็ก ว่าเราต้องสร้างทุกอย่างด้วยตัวเองนะ
เด็กๆอยากได้เงินไปซื้อขนม ก็ ไปรับจ้างเก็บถาดที่เพื่อนกินตอนกลางวัน ถาดล่ะบาท ได้วันล่ะ 20-30 ถาด
พับถุงจากกระดาษหนังสือพิมพ์ขาย
ซื้อสคส ปีใหม่ มาเป็นกล่องเอาไปขาย
คือ อยากมีเงิน อยากรวยแต่เด็ก555!!! พอทำงานได้เงินก้อนแรก เมื่อปี 2545
ก็ไม่ขอเงินพ่อแม่อีกเลย ส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ปี1เทอม2เป็นต้นมา
เก็บๆๆ จนได้บ้านหลังนี้ ที่ชัยนาท 220 ตรว^^
หลังจากนั้น ค่อย ซื้อรถของตัวเอง
รถของพี่ชาย ของน้องสาว
ให้พี่ชาย&น้องสาว เรียน ป.โท
แล้วค่อย มาบ้านของตัวเองที่ กทม
และธรรมเนียมที่เรากำหนดเองอีกหนึ่งอันคือ
ครอบครัวเราต้องไปท่องโลกกว้างด้วยกันทุกปีปีล่ะครั้ง อิอิ (ทุกอย่างเราเสนอตัวทำให้เอง เพราะเรามีความสุขที่ได้ทำ)
ตอนนี้ เหมือน ทุกอย่างมันมาไกลเกินฝัน ไม่ได้อยากได้อยากมีอะไร ไปมากกว่านี้ แค่มีที่มีอยู่ มีความสุขในทุกวัน ได้ทำในสิ่งที่รักไปเรื่อยๆก็พอ
เลือกทำในสิ่งที่อยากทำ ที่สบายใจ ไม่ต้องทำทุกอย่าง ไขว่ขว้า อะไรมากมาย
เรามีความสุขกับชีวิตตอนนี้เป็นอย่างดี^^ ขอให้ทุกคน มีความสุขมากมายเช่นกันนะ^^
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
