เพจดังเตือน #บอยสกล เนียนแต่งนิสิต ผิดโทษอาญา อาจโดนจำคุก!

มี Talk of the Town ลั่นทวิตเตอร์

เรื่องเกี่ยวกับนิสิตนายนึง อวดอ้างว่าตนเรียนอยู่คณะเศรษฐศาสตร์ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งนึงทั้งที่ไม่ได้มีชื่อเป็นนิสิตจริงๆ แถมมีภาพการเข้าร่วมทำกิจกรรมต่างๆของทางมหาวิทยาลัยอยู่เนืองๆ จนเพื่อนนิสิตหลายคนหลงเชื่อว่าเรียนอยู่ที่เดียวกัน

แต่ยุคนี้กรรมติด 4G ชาวเน็ตบางคนก็ออกมาแหกว่า ในช่วงเวลาเดียวกัน นายคนนี้ได้แสดงตัวเป็นนักศึกษาของอีกสถาบันนึงด้วย (และแน่นอนไม่ได้เรียนที่นั่นจริงๆเช่นกัน) หลังจากนั้นก็เลยมีการสาววีรกรรม ย้อนกลับไปตั้งแต่ครั้งยังเป็นนักศึกษา(จริง)ของมหาวิทยาลัยแห่งนึง ทำกิจกรรมมากมายและได้พ้นสภาพไปพร้อมกับข้อครหาเกี่ยวกับเงินกิจกรรม

ย้อนไปไกลกว่านั้น พบว่าพฤติการณ์ลักษณะนี้เกิดขึ้นตั้งแต่มัธยมโดยอ้างตนพร้อมแต่งเครื่องแบบโรงเรียนมัธยมดัง หลายที่

กูล่ะยอมใจกับความพยายามของมันจริงๆ

ว่าแต่ว่าการแต่งเครื่องแบบนิสิต ไปแสดงตนเป็นนิสิต แล้วเกิด "โป๊ะแตก" โดนจับได้ว่ามึงไม่ใช่นิสิต จะแค่โดนด่าหรือโดนสังคมตราหน้าเท่านั้นเหรอ??

ไม่ใช่แค่นั้นนะซาร่า! เพราะมหาวิทยาลัยของรัฐแทบจะทุกที่ มีกฎหมายในระดับ "พระราชบัญญัติ" ของมหาลัยอันว่าด้วยสิทธิในการใส่เครื่องแบบของมหาลัยทั้งนั้น เช่น

"พระราชบัญญัติจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พ.ศ.๒๕๕๑" มาตรา ๖๙ ผู้ใดใช้ครุยพระบรมราชูปถัมภก ครุยวิทยฐานะ เข็มวิทยฐานะ ครุยประจำตำแหน่ง เครื่องแบบ เครื่องหมาย หรือเครื่องแต่งกายของนิสิตและผู้ปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยหรือสิ่งใดที่เลียนแบบสิ่งดังกล่าวโดยไม่มีสิทธิที่จะใช้ หรือแสดงด้วยประการใด ๆ ว่าตนมีปริญญาประกาศนียบัตรบัณฑิตชั้นสูง ประกาศนียบัตรบัณฑิต อนุปริญญา ประกาศนียบัตร หรือมีตำแหน่งใดในมหาวิทยาลัยโดยที่ตนไม่มีสิทธิ ถ้าได้กระทำเพื่อให้บุคคลอื่นเชื่อว่าตนมีสิทธิที่จะใช้หรือมีวิทยฐานะหรือมีตำแหน่งเช่นนั้นต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหกเดือน หรือปรับไม่เกินห้าหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ซึ่งถ้าพิจารณาองค์ประกอบ มีเจตนาแต่งให้ผู้อื่นเชื่อเช่นนั้นจริง และมีผู้เชื่อเช่นนั้นแล้ว ย่อมถือว่าครบองค์ประกอบความผิด สามารถดำเนินคดีทางอาญาได้

ส่วนวีรกรรมอื่นๆในอดีตตามเช็คบิลเอาเองนะ เพราะทางเราก็ไม่ได้ทราบข้อเท็จจริงมากพอที่จะฟันธงอะไรได้

จะว่าไปการออกมาเนียนแบบนี้ เป็นผลพวงจาก "ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาไทย" รึเปล่าหว่า?

คนที่พร้อมกว่าจะได้เรียนที่ดีๆ คนยากจนไม่พร้อมก็ไม่ได้มีโอกาสนั้น บลาๆๆๆ ซึ่งปัจจัยเหล่านี้มีผลต่อการได้เข้าเรียนแต่ละที่มั้ย ก็ต้องยอมรับว่ามี.... แต่โคตรจะน้อยเลยเมื่อเทียบกับปัจจัยหลักคือ "ปัญญา" ถ้ามึงมีปัญญาเรียนให้ดี มีศักยภาพพอ การสอบเข้าอะไรต่อมิอะไรของเมืองไทย รวมไปถึงค่ากินค่าอยู่ระหว่างการศึกษา ใช้ทุนน้อยกว่าประเทศอื่นอีกหลายประเทศ

เพื่อนกูที่เรียนเก่งหลายคนไม่เคยแม้กระทั่งเรียนพิเศษสมัยมัธยมด้วยซ้ำ ก็สอบเข้าได้ที่ดีๆ เพื่อนบางคนรู้ตัวเองว่าอยากเรียนวิศวะแต่ไม่มีทุนทรัพย์มากมายก็เลยขวนขวายสอบติดโรงเรียนแห่งหนึ่งที่ได้เรียนวิศวะฟรีๆ ไม่มีค่าใช้จ่ายแถมมีเงินเดือนให้ตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียน

มหาวิทยาลัยบางสถาบันค่าเรียนถูกสัส แต่สร้างนักกฎหมายให้ประเทศนี้็มากมาย มีคนเรียนเยอะแยะ ซึ่งคนไหนจะสำเร็จอยู่ที่ตัวเองล้วนๆ

สิ่งเหล่านี้มันขึ้นอยู่กับการขวนขวายและความพยายามมากกว่าจะนั่งทอดหุ่ยแล้วพล่ามว่ากูไม่มีโอกาสดีเท่าคนอื่นเขา กูเลยไม่ประสบความสำเร็จ ...ไม่หรอก มึงมันกระจอกเอง

และสิ่งสำคัญกว่าการได้เข้าเรียนในสถาบันใดๆก็ตาม คือเมื่อมึงเรียนจบมาแล้ว มึงจะทำตัวยังไงให้มีคุณค่าต่อตัวเองและสังคมต่างหากจึงจะถือว่าประสบความสำเร็จทางการศึกษาที่แท้จริง