วันนี้เป็นวันธรรมดา เช้ามายายข้างบ้านบอกที่วัดสุวรรณภูมิมีสรงน้ำพระ ก็ไปทำบุญปกติ และมีโอกาศได้เจอพระหนึ่งรูป ปอกับน้องนั่งมองท่าน ใจหนึ่งก็อยากจะถาม ส่วนอีกใจ...ถ้าไม่ใช่ละ ก็นั่งมองอยู่อย่างนั้น จนได้เวลาได้ตักบาตร ก็มีโอกาสได้มองหน้าท่านใกล้ๆ (รวบรัดมาถึงตอนที่มายด์ตัดสินใจเข้าไปถามท่าน)
พอรู้ว่า ใช่ ปอกับน้องจึงเข้าไปกราบพระรูปนั้น คือพ่อของปอ... ไม่ได้เจอกันมา 16 ปีเต็ม 555 พอเข้าไปถึงพูดไม่ออก ได้แต่นั่งน้ำตาซึม ก่อนหน้าที่จะเข้าไปหาหลวงพ่อกระซิบถามหลวงพี่องค์ข้างๆว่า "สองคนนี้มาทำบุญที่นี้บ่อยมั้ย" หลวงพ่อจึบอกกับพระองค์ๆว่า "รู้แล้วละว่าทำไมถึงตกเครื่อง มันมีเหตุและผลของมัน" (จริงๆหลวงพ่อต้องขึ้นเครื่อง 05:10 นาที แต่มองเวลาในตั๋วเครื่องบินยังไงๆก็ 05:30 นาที)
วันนี้ได้อิ่ม อิ่มใจ ...... จากที่ไม่ได้เจอกันมานาน วันนี้ก็มาถึง ขอบคุณอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้ปอกับน้องได้กับมาเจอหลวงพ่ออีกครั้ง หลวงพ่อพูดกับปอและน้องว่า "ได้เจอสิ่งที่กังวนใจมาตลอด เป็นทุกข์มาตลอด วันนี้พ่อหายแล้ว"
#ขอเก็บวันนี้บันทึกไว้ในความทรงจำที่ได้เจอพ่อครั้งแรกในรอบ16ปีเต็ม