เมื่อไม่นานมานี้เว็บไซต์ต่างประเทศได้มีการนำเสนอเรื่องราวของชาวเน็ตท่านหนึ่ง โดยเรื่องราวมีอยู่ว่า ฉันเสียสามีไปตอนอายุ 40 ปี เลี้ยงดูลูกชายมาคนเดียวอย่างลำบาก ต้องหาทุกหนทางทำงานเพื่อหาเงิน ในที่สุดลูกชายก็โตขึ้นและแต่งงาน ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆและเป็นคนรูปร่างผอม แต่ฉันก็ต้องทำงานหนักอย่างกับพวกผู้ชาย เพื่อลูกชาย ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหนฉันก็อดทนได้ ขอแค่ลูกชายได้แต่งงานและมีครอบครัวของเขา ฉันก็รู้สึพอใจแล้ว
เมื่อได้เห็นลูกชายแต่งงานฉันก็รู้สึกโล่งใจ แถมลูกสะใภ้ได้คลอดหลานชายและหลานสาวอย่างละคน ฉันนี่ดีใจสุดๆเลย ฉันเหนื่อยมาทั้งชีวิต คิดว่าบั้นปลายชีวิตของฉันน่าจะได้อยู่สบายบ้างแล้วล่ะ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ทุกอย่างแย่กว่าที่ฉันคิด ลูกสะใภ้เป็นคนโมโหร้าย ชอบด่าว่าลูกชายของฉันว่าไม่มีความสามารถอะไร และเธอยังเป็นคนที่ชอบนินทาคนอื่น จนชาวบ้านเขาต่างพากันไม่ชอบ สำหรับฉันนี่ยิ่งไม่ต้องพูดเลย วันๆหาแต่เรื่องฉัน
ลูกชายของฉันไปทำงานหาเงินในเมืองเพื่อเลี้ยงครอบครัว งานทั้งหนักและเหนื่อยมาก ฉันสงสารลูกชาย เลยไปทำงานรับจ้างในหมู่บ้านเพื่อช่วยลูกชายหาเงิน ส่วนลูกสะใภ้วันๆเอาแต่เล่นไพ่อย่างเดียว อาหารงานบ้านไม่เคยทำ ฉันต้องไปส่งหลานเข้าโรงเรียนอนุบาลทุกเช้า แล้วต้องไปทำงานรับจ้างต่อ พอตกเย็นต้องรีบไปรับหลานกลับบ้าน แล้วยังต้องทำอาหารให้ทุกคนกิน ฉันทำขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังจะโดนลูกสะใภ้บ่นว่าฉันทำอาหารไม่อร่อย
ลูกชายเป็นคนนิสัยดีและใจเย็นมาก ไม่ว่าลูกสะใภ้จะด่าว่าเขายังไง เขาก็ได้แต่นั่งฟังเงียบๆ เพื่อลูกชาย ฉันจึงเลือกอดทนและจะไม่ว่าลูกสะใภ้
เงินที่ลูกชายหามาลูกสะใภ้จะเป็นคนเก็บไว้ทั้งหมด และเธอก็ไม่เคยเอาเงินออกมาใช้จ่ายในครอบครัวเลย ฉันจึงต้องเป็นคนแบกรับค่าใช้จ่ายต่างๆในครอบครัวเพียงคนเดียว แล้วลูกสะใภ้ยังพูดว่า ก็ถูกแล้วฉันต้องหาเงินให้พวกเขาใช้ และยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ทุกครั้งที่ซื้อเนื้อสัตว์มาทำกับข้าวกิน เธอจะแบ่งออกมาเพียงนิดเดียวให้ฉัน ส่วนที่เหลือเธอจะกินเอง แล้วยังมีหน้ามาพูดว่า ฉันอายุมากแล้ว กินเยอะไม่ดีต่อความดันโลหิต ลูกชายของฉันได้แต่นั่งมอง ไม่กล้าว่าอะไรทั้งนั้น หลานชายวัย 6 ขวบนั้นเห็นเข้าเลยถามฉันว่าทำไมฉันกินน้อยจัง ไม่คาดคิดว่าลูกสะใภ้จะตอบว่า ฉันอายุมากแล้ว กินไม่ได้ กินเยอะเข้าไปก็เปลืองเปล่าๆ
มีอยู่ครั้งหนึ่งซื้อซี่โครงหมูมา ลูกสะใภ้ได้แบ่งให้ฉันเพียงสองชิ้น ส่วนจานใหญ่ที่เหลือเธอก็ยกไปกินกับหลานสองคน ในขณะที่เธอกำลังกินซี่โครงหมูอย่างอร่อย หลานชายไม่ยอมกิน อยู่ๆหลานชายก็พูดขึ้นมาว่า แม่ครับ เดี๋ยวพอผมโตขึ้น ผมก็จะให้แม่ใช้ชามเล็กๆ แล้วให้แม่กินซี่โครงหมูสองชิ้นพอนะครับแม่ พูดเสร็จหลานชายก็เสียใจร้องไห้ขึ้นมา ฉันเห็นแล้วรีบเข้าไปกอดหลานชายไว้เพื่อปลอบใจเขา และฉันก็น้ำตาไหลตาม
คำพูดของหลานชายทำเอาลูกสะใภ้อึ้ง เธอตกใตถึงกับหน้าซีด ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาลูกสะใภ้เริ่มทำดีกับฉัน แล้วสักวันหนึ่งเมื่อเธอมีลูกสะใภ้เหมือนกับฉัน ถึงตอนนั้นเธอก็จะรู้ถึงความรู้สึกของฉันว่าเป็นยังไง และหวังว่าเธอจะสามารถเข้าใจได้ และเราสองคนสามารถมีความจริงใจต่อกันได้