นทท.โวย! เที่ยวตลาดแลกเบี้ย นั่งอยู่ดีๆถูกไล่ที่ อ้างจองไว้ให้ข้าราชการใหญ่ !!

สุโขทัยระทม!! ความบัดซบของระบอบราชการ ความเจ้าใหญ่นายโต ทำให้ทริปเที่ยวสุโขทัยเรากร่อยมาก

ครอบครัวของเราตั้งใจพาลูกสาวไปเที่ยวสุโขทัย เป็นทริปขากลับจากจังหวัดน่าน เธอชอบประวัติศาสตร์ และอยากถือโอกาสเที่ยวอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย จึงลาโรงเรียนเพิ่ม จองห้องพัก และพร้อมใช้จ่ายเงินและเวลาให้กับทริปนี้ ปะเหมาะที่ช่วงนี้มีเทศกาลลอยกระทงในอุทยานประวัติศาตร์ จึงถือโอกาสพาลูกสาวมาเที่ยวภาคกลางคืนเพื่อชมงานและหาของกินท้องถิ่น

ช่วงทุ่มกว่าๆ ที่ ‘ตลาดแลกเบี้ย’ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงาน ให้นักท่องเที่ยวจำลองการใช้จ่ายเงินแบบสมัยก่อน เราใช้เงินแลกเบี้ยไปห้าร้อยบาท ตั้งใจซื้อของกินมานั่งกินหน้าเวทีใหญ่ซึ่งมีการแสดง มีโต๊ะแคร่ไม้ไผ่ เก้าอี้กองฟาง และผ้าใบปูพื้นให้คนนั่งรับประทาน

ขณะที่เราซื้อของกินจำนวนหนึ่งมาหาที่นั่งรับประทาน ก็เจอโต๊ะแคร่ว่างอยู่ชุดหนึ่ง ซึ่งบนโต๊ะมีแพ็คน้ำดื่มวางอยู่หนึ่งแพ็ค เราเข้าใจว่าเป็นของร้านค้าแถวนั้นเอามาวางไว้เฉยๆ เราตั้งใจรับประทานครู่เดียวก็จะเดินต่อ เพราะบริเวณงานกว้างใหญ่มาก

ลูกสาวกับภรรยานั่งรับประทานอาหารที่แคร่ส่วนผมเดินไปหาซื้อน้ำดื่ม พอเดินกลับมาที่โต๊ะก็เจอภรรยายืนโต้เถียงกับผู้หญิงคนหนึ่ง ส่วนอีกคนเหมือนพยายามจะเคลียร์

จับใจความได้ว่า ขณะที่ทั้งสองคนนั่งรับประทานอาหารอยู่ ผู้หญิงคนที่กำลังโต้เถียงกับภรรยาผมซึ่งไม่รู้ว่าอยู่ในฝ่ายผู้จัดงานหรือเป็นทีมงานของผู้ใหญ่ในจังหวัดสุโขทัยคนหนึ่ง เดินมาบอกว่า “โต๊ะนี้จองไว้ ตอนนี้นั่งได้ แต่ผู้ใหญ่มาต้องลุกนะ”

ภรรยาผมนึกออกว่าผู้ใหญ่คนนั้นเป็นใคร เพราะพิธีกรในงานประกาศต้อนรับขับสู้ผ่านลำโพงก่อนหน้านี้ คือหัวหน้าหน่วยงานราชการระดับจังหวัดหน่วยงานหนึ่งที่มีคนเดินตามล้อมหน้าล้อมหลังเข้ามาในงานพักหนึ่งแล้วและกำลังสาละวนถ่ายรูปอยู่

ภรรยาจึงถามกลับไปว่า “ทำไมจองได้ด้วยล่ะ” ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเตรียมไว้ให้ผู้ใหญ่ที่มาเดินในงาน ภรรยาจึงไม่ยอม เพราะคิดว่า ขณะที่คนจำนวนมากมาใช้จ่ายเงินเพื่อเที่ยวชมงาน แต่ทำไมผู้ใหญ่บางคนจึงมีอภิสิทธิ์ถึงขั้นมาไล่คนออกไป หากเป็นฝรั่งมานั่งคงงงน่าดู ทำไมจู่ๆ ถึงถูกใครไม่รู้มากระทืบสิทธิเสรีภาพกันขนาดนี้

ผู้หญิงคนนั้นอึกๆอักๆ ก่อนบอกว่า “โต๊ะเก้าอี้ชุดนี้ไม่ใช่ของในงานนะ แต่เอามาจากที่อื่นเพื่อเอามารับรองผู้ใหญ่” ซึ่งแน่นอนว่าเป็นการโกหก เพราะเป็นโต๊ะแคร่ที่เหมือนกันทั้งงาน

ภรรยาถามว่าหากต้องการจองให้ผู้ใหญ่ทำไมไม่ติดป้ายหรือเอาคนมานั่งไว้ก่อน ผู้หญิงคนนั้นตอบว่าก็เอาน้ำดื่มมาวางไว้แล้วไง ซึ่งภรรยาบอกว่าน้ำแพ็คเดียวแล้วใครจะไปรู้

ถึงตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นจึงแสดงออกด้วยการประชดประชันโดยการเรียกให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมานั่งที่โต๊ะนั้น ขณะที่ผู้หญิงอีกคนที่เหมือนจะพยายามเคลียร์ปัญหาโดยการขอโทษ และบอกว่า “เอาอย่างนี้แล้วกัน พี่จะปูเสื่อให้เรานั่งแทนนะ” ภรรยาถึงกับปรี๊ดอีกรอบและถามกลับไปว่าทำไมผู้ใหญ่ของคุณจึงนั่งพื้นเองไม่ได้

มีการโต้เถียงกันอีกพัก มีคนหันมามอง และมีคนในทีมงานของผู้ใหญ่คนดังกล่าวก็เริ่มมายืนมองแบบไม่พอใจเรา ผมจึงดึงแขนภรรยาออกมาจากตรงนั้นและตัดสินใจไปแลกเงินคืน ไม่ต้องกินมันแล้ว แต่ก่อนเราจะเดินออกมาจากบริเวณตลาดแลกเบี้ย ผู้หญิงคนนั้นยังพูดกับทีมงานอีกคนว่า “พาเค้าออกไปจากพื้นที่ก่อนจะมีคนเข้าใจผิดมากกว่านี้”และมีตำรวจนายหนึ่งมายืนประกบเรา

ภรรยาจึงเดินเข้าไปถามอีกรอบว่า “พี่มีปัญหาอะไรไหม มีอะไรก็พูดกันได้” ทำให้ผู้หญิงคนที่พยายามเคลียร์เรื่องเข้ามาขอโทษขอโพยเราอีกรอบ ผมพาภรรยาออกมาจากตรงนั้นเพราะรู้ว่าเธอโกรธมาก และกำลังจะบานปลาย ในขณะที่ตัวเองก็โกรธหนักเช่นกัน แต่เรามีลูกอยู่อีกคน

จริงๆ รายละเอียดมีมากกว่านี้ เรารู้ว่าการพินอบพิเทาหรือเอาอกเอาใจผู้หลักผู้ใหญ่ในระบอบราชการมันเป็นเรื่องปกติที่ใครๆ ก็ทำกัน แต่เราแค่อยากสะท้อนว่า

ปัญหานี้ที่แย่ที่สุดคือ ระบอบราชการที่ฝังลึกให้คนพวกนี้ยังเป็นเจ้าใหญ่นายโตทั้งที่ยังกินเงินเดือนจากภาษีประชาชน งานแบบนี้ เข้าใจว่ามาตรวจงานมาถ่ายรูปเอาไปประชาสัมพันธ์ แต่ทำให้มันกลมกลืนกับคนที่เข้ามาเที่ยวชมงานไม่ได้เลยหรือ

และที่สำคัญเรายังไม่เข้าใจอยู่ดี ทำไมผู้ใหญ่(ไม่ชอบคำนี้จริงๆ ให้ตายเถอะ) ถึงนั่งพื้นไม่ได้ หากินใช้จ่ายชีวิตให้เหมือนกับชาวบ้านชาวช่องเขาไม่ได้หรือยังไง