เฟซบุ๊ค หอประวัติจุฬาฯ ได้เผยบทความ "ความทรงจำที่ไม่ลบเลือน" ของ ผศ.ดร.สุกัญญา บำรุงสุข พระสหายร่วมชั้นปีคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จากหนังสือ "ดั่งดวงแก้ว ส่องสว่าง ทางสายงาม"
ระบุว่า "...เรื่องที่ประทับใจมาก คือ การวางพระองค์เป็นเหมือนนิสิตทั่ว ๆ ไป ไม่ทรงถือพระองค์ และทรงเอื้ออารีต่อผู้อื่น เมื่อทรงเข้าศึกษาในคณะอักษรศาสตร์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ยังทรงดำรงพระยศเป็นสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิรินธรเทพรัตนสุดาฯ ในสายตาของนิสิตร่วมชั้นเรียน ทรงเป็นเจ้าฟ้าสูงศักดิ์ ในตอนแรก ใครๆ ก็เกร็งและเกรง ไม่กล้าเข้าไปพูดคุยกับพระองค์ กลัวว่าจะใช้คำราชาศัพท์ไม่ถูกต้องจะถูกตำหนิได้ แต่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงวางพระองค์เป็นกันเอง และโปรดให้ปฏิบัติต่อพระองค์เหมือนนิสิตนักศึกษาทั่วไป ไม่ทรงใช้สิทธิพิเศษใดๆ ประกอบกับมีพระอารมณ์ดี มีพระอารมณ์ขันและทรงอนุญาตให้เพื่อนๆ ไม่ต้องใช้ราชาศัพท์ครบถ้วนตามราชประเพณี ทำให้เพื่อนนิสิตกล้าเข้าไปพูดคุย และในที่สุดก็พบว่า สมเด็จเจ้าฟ้าพระองค์นี้มีน้ำพระราชหฤทัยกว้างขวางเป็นมิตร ในพระกระเป๋าจะมีของใช้ต่างๆ ให้เพื่อนๆ ขอยืมได้ เช่น กาว กรรไกร หรือแม้แต่ยาดม ทรงชอบเล่นสนุก ครึกครื้่น ทรงกีฬา ดนตรีไทย ทรงร่วมกิจกรรมของคณะและมหาวิทยาลัยอย่างแข็งขัน การเรียนก็เอาพระราชหฤทัยใส่และชอบช่วยเหลือเพื่อนๆ เช่น ทรงติว ทรงเก็งข้อสอบ (แม่นมาก) หรือตอบคำถามครูในชั้นเรียน ช่วยชีวิตเพื่อนๆ ที่ตอบไม่ได้อยู่เสมอๆ ทรงเป็นนิสิตที่เรียนเก่งมาก แต่ไม่ใช่เรียนอย่างเดียว ทรงทำกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อส่วนรวมด้วย..."