สมาชิกเฟสบุ๊คท่านหนึ่ง ได้เผยแพร่ข้อความในเฟสบุ๊คส่วนตัวในวันที่ 14 ตุลาคม 2559 ที่ผ่านมา ถึง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช อย่างลึกซึ้งและกินใจ ว่า
---------------
ฝรั่งใช้คำว่า พระบาทพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงเป็นเหมือน Living God หรือ Soul of The Nation ของคนไทย
ถ้าพระองค์เป็น Living God จริง ก็เป็น God ที่เต็มไปด้วยภาระ
God เมื่อวัยสิบหกสิบเจ็ด ชอบทำรูปจำลองรถมั่ง เรือมั่ง เป็นของสะสม ครั้งหนึ่ง God ใช้เวลานานกว่าจะทำรูปจำลองเรือสุพรรณหงส์สำเร็จ แต่แม่ของ God บอกว่าให้เอาไปประมูลเพื่อนำเงินมาสมทบทุนแก้ปัญหาอหิวาต์ระบาดที่เมืองไทย
God ชอบศิลปะ ชอบดนตรี ชอบวิทยาศาสตร์ แต่ God ต้องหันมาเรียนด้านสังคมศาสตร์ การปกครอง เพราะมีภาระหน้าที่ใหม่
God ไม่ได้ไปทำงานในบ้านเมืองที่เจริญแล้วอย่างประเทศที่ God โตมา แรกๆ God ไม่มีอำนาจอะไร มีแต่ตำแหน่ง God จึงมีเวลาเขียนเพลง วาดรูป ทำในสิ่งที่ชอบ
God ต่อเรือใบเอง และอาศัยช่วงเวลาที่แล่นเรือใบ เพื่อมีเวลาอยู่กับตัวเองจริงๆ สู่อิสรภาพจากทุกๆ สิ่ง.....
God วางมือจากงานอดิเรกที่ชอบ เมื่อมีการเปลี่ยนผู้จัดการประเทศ
ผู้จัดการคนใหม่ เปิดโอกาสให้ God เดินทางไปเรียนรู้บ้านเมืองของ God อย่างจริงจัง
สิ่งที่ God ได้พบ .... God ไม่เคยรู้มาก่อน เพราะเติบโตจากดินแดนที่ห่างไกลมาก ในที่ที่ไกลปืนเที่ยง
God พบกับคนจน ความขาดแคลน โรคภัยไข้เจ็บ
บนความขาดแคลนทั้งหลาย ผู้คนขอเรื่องเดียว "น้ำ"
ขอ "น้ำ" เพื่อเอามาทำมาหากิน คนจนพวกนั้นไม่ได้ขอเงิน เขาขอ "น้ำ"
God ไม่มีฤทธิ์ที่จะเสกฝน God จึงต้องทำงาน เอาความชอบที่ยังเหลือคือวิทยาศาสตร์เข้ามาจับ ใช้ความรู้ ใช้ผู้ชำนาญ ใช้การทดลอง ใช้การค้นคว้าทุกวิถีทางเพื่อหาน้ำมาให้
หลายสิบปีที่ God ทำตามสัญญา มีฝาย มีอ่างเก็บน้ำ มีเขื่อน มีฝนหลวง
.
แต่เส้นทางของ God ไม่ได้พบเจอปัญหาแค่น้ำเรื่องเดียว ยังมีปัญหาเรื่องดิน ป่า โรคภัยไข้เจ็บ การสู้รบ การทะเลาะเบาะแว้ง การรุกรานจากบ้านเมืองอื่นๆ การจราจร การศึกษา เศรษฐกิจ พลังงาน และงานพิธีการอีกมากมาย
God เหนื่อย ... God ไม่สบายหลายครั้ง ครั้งหนึ่งราวปี 2525 God เกือบไปถึง Twilight Zone มาแล้ว เพราะ Godศึกษาเส้นทางเกลือเพื่อแก้ปัญหาคอพอกให้ชาวเขา
การทำงานของ God ทำให้ God ติดเชื้อไมโครพลาสม่า โรคนี้ยังไม่มีในเมืองไทย God จึงอนุญาตให้แพทย์ใช้เป็น case study ได้ แต่โรคนี้ก็มีต่อผลระบบการทำงานของหัวใจ God ตั้งแต่นั้น
.
แม่ของ God ปลูกฝังนิสัยการประหยัดและเห็นคุณค่าของของใช้
หลายสิบปี God มีแว่นตาไม่มาก มีสูทก็ไม่มาก เมื่อเปรียบเทียบกับฐานะของ God
เวลาลุยงาน God มีแผนที่ส่วนตัว สั่งพิมพ์มาตราส่วนละเอียดกว่าแผนที่ทั่วไป God เอามาต่อเองกับมือ เป็นแผนที่ผืนใหญ่ ถ้าเป็นช่วงหน้าฝนจะห่อพลาสติกไว้
ส่วนใหญ่ God นั่งทำงานกับพื้น เพราะแผนที่ของ God ใหญ่มาก เอกสารก็เยอะ ห้องทำงานของ God มีหนังสือมากมาย
บางมุมต้องตะแคงตัวเดิน ไม่รวมภาพถ่ายพื้นที่ทั่วประเทศที่ God ถ่ายเก็บไว้เป็นข้อมูลทำงาน และเป็นความชอบประสาคนชอบถ่ายภาพด้วย
God ทำงานถึงดึกดื่น ถ้าไม่มีนัดทางการตอนเช้าจะทำงานถึงตีหนึ่ง ตีสอง หรือตีสาม หรือตีสี่ บางวัน God ก็ผ่อนคลายด้วยการเล่นดนตรี
God มีที่พักไว้ 4 มุมเมือง เหนือ ใต้ ออก ตก เพื่อ God จะหมุนเวียนไปพักทุกปี ที่ละสองสามเดือน ใช้สำหรับตามงานเก่า และสร้างงานใหม่
.
ชีวิตของ God หมุนเวียนอย่างนี้ ... 70 ปี Godเหนื่อย เหมือนคนทั่วๆ ไป God มีความเจ็บป่วย เหมือนคนทั่วๆ ไป แต่เพราะGod อดทน มีความเพียรเพื่อความเพียร มีหน้าที่ความรับผิดชอบ และความรัก ... รักคน รักแผ่นดิน รักประเทศของ God
วันนี้ God ไม่ใช่ Living God แล้ว ร่างกายของ God ไม่ต้องลำบากจากการทำงานอีกแล้ว แต่ตัวอย่างกำลังใจ ความอดทน ความเพียรของ God ทำให้ God เป็น Eternally God ที่ไม่มีใครหน้าไหน จะมาลบล้างได้
(ทั้งหมดข้างต้น ผู้ทำวารสารฯ สารคดีโครงการในพระราชดำริ เขียนไว้)
วรวรรณ ธาราภูมิ
๑๔ ตุลาคม ๒๕๕๙"